تأثير فرهنگ ديني در تحمل ناملايمات اجتماعي دانشجويان (مطالعۀ موردي: دانشجويان رشتۀ الهيات دانشگاه فرهنگيان استان تهران)

هدف: هدف از انجام اين مطالعه، تبيين رابطۀ بين پذيرش فرهنگ ديني و تحمل ناملايمات اجتماعي دانشجويان بود. روش: در اين پژوهش كه به صورت كمّي انجام شد، جامعۀ آماري تحقيق شامل همۀ دانشجويان رشتۀ الهيات استان تهران در سال تحصيلي 400-1399 به تعداد 537 نفر بود. حجم نمونۀ آماري بر اساس فرمول كوكران، 224 نفر تعيين شد و به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. اين مطالعه از نوع همبستگي بود و به صورت پيمايشي انجام شد. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ دين‌باوري با 20 گويه و تحمل ناملايمات اجتماعي با 16 گويه و طيف پنج گزينه‌اي ليكرتي بود. روايي صوري و محتوايي آنها توسط 10 نفر از صاحب‌نظران اين حوزه تأييد شد. پايايي هر دو پرسشنامه از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0.92 و 0.87 محاسبه شد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون همبستگي اسپيرمن و رگرسيون چند متغيّره استفاده شد. يافته‌ها: رابطۀ معناداري بين متغيّر مستقل دين‌باوري به همراه هر يك از مؤلفه‌هاي آن(يقين، عمل صالح، وفاي به عهد، ترك گناه و امانتداري) و متغيّر وابستۀ تحمل ناملايمات اجتماعي به همراه مؤلفه‌هاي آن(صبر، تقوا، توكل و توسل) وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه دين‌باوري دانشجويان مي‌تواند 0.66 از تحمل ناملايمات اجتماعي آنان را پيش‌بيني كند. نتيجه‌گيري: تقويت فرهنگ ديني در بين دانشجومعلمان، سهم بسزايي در مواجهۀ آنان در برابر ناملايمات اجتماعي دارد. اين مهم كه مي‌تواند به وسيلۀ متون آموزشي تحقق يابد، در تربيت آينده‌سازان ايران اسلامي نقش بسزايي دارد.