فصل‌گرايي و ديدگاه پيش‌فرض جهت تبيين تجربه‌ي بصري

Disjunctivism and the Default View for Visual Experience

بنا به استدلال مارتين، فصل­ گرايي ديدگاه پيش ­فرض جهت تبيين تجربه­ ي بصري است. فصل ­گرايي در اين استدلال، بر مفهوم تميزناپذيري استوار است: يك رويداد يك تجربه ­ي بصري است اگر و تنها اگر در خلال درون ­نگري از تجربه ي ادراك مطابق با واقع تميزناپذير باشد. در نتيجه­ ي اين استدلال نظريه‌هاي نوع مشترك به لحاظ معرفت­ شناختي غيرمحافظه ­كار هستند؛ چراكه به يك اصل معرفت­ شناختي اساسي متعهّد هستند. پس فصل­ گرايي، كه به لحاظ معرفت ­شناختي محافظه ­كار است (به اين اصل ملزم نيست)، ديدگاه پيش ­فرض است. به اين استدلال نقدهايي وارد شده است. بنا به نقد اصلي، شرط تميزناپذيري نه شرط لازم و نه شرط كافي براي تجربه­ ي بصري است. من به اين نقد اصلي و نيز نقدهاي ديگر خواهم پرداخت. با بررسي انتقادي آن‌ها و نيز پاسخ ­هاي مارتين، از اين ادعا دفاع مي ­كنم كه استدلال مارتين در دفاع از ايده­ي «فصل­ گرايي به مثابه­ ي ديدگاه پيش ­فرض» ناموفق است. يكي از دلايل اصلي براي اين ادعا آن است كه پاسخ­ هاي مارتين به نقد اصلي روشن و موجّه نيستند. پس تا زمان رفع ابهامات نمي­ توان تميزناپذيري را شرط تجربه ­ي بصري دانست. هم­چنين توضيح مي­ دهم كه استدلال مارتين، حتي اگر معتبر باشد، تنها نتيجه مي­ دهد كه نظريه‌هاي نوع مشترك ديدگاه پيش ­فرض نيستند، نه اين‌كه فصل­ گرايي ديدگاه پيش­ فرض است. براي آن كه اين استدلال به نتيجه ­ي دلخواه مارتين برسد، بايد گام­ هاي ديگري برداشته شود. بنا به يك گام، بايد نشان داده شود كه ديدگاه ديگري نمي ­تواند ديدگاه پيش ­فرض باشد. نشان مي­ دهم كه ترديدهاي قابل ­ملاحظه ­اي در اين خصوص وجود دارد. به علاوه استدلال مي­ كنم كه فصل­ گرايي مبتني بر مفهوم تركيب فصلي متفاوت از فصل­ گرايي مبتني بر مفهوم تميزناپذيري است. اين فصل ­گراييِ متفاوت خود مي ­تواند گزينه ­اي جايگزين براي ديدگاه پيش ­فرض باشد.

Martin argues that disjunctivism is the default view for visual experience. This disjunctivism is based upon the notion of indiscriminability: An event is a visual experience if and only if it is indiscriminable through introspection from a veridical visual experience. The argument concludes that the common kind theories, since they are committed to a substantive epistemic principle, are immodest. Thus disjunctivism, is the default view. A number of criticisms have been raised against the argument. According to the main criticism, the condition of indiscriminability is neither necessary nor sufficient condition for visual experience. I deal with the main criticism and also the others. With critically examining these and also Martin’s responses, I claim that the argument is not valid. One of my main reasons is that Martin’s responses to the main criticism aren’t clear and justified. So, until further illuminations, we cannot accept that the condition for visual experience is indiscriminability. Also I explain that the argument, if valid, only concludes that the common kind theories aren’t the default view, not that disjunctivism is the default view. In order to lead to this conclusion, there are further steps to be taken. According to one step, it should be shown that there is no other default view. I cast doubt on the legitimacy of the step. In addition, I argue that disjunctivism based upon the notion of disjunction is different from disjunctivism based upon the notion of indiscriminability. The different disjunctivism could be an alternative default view.