ابداكشن گزينشي در انتخاب فرضيات و نسبت آن با استنتاج به‌تبييني (IBE)

Selective Abduction in the Selection of Hypotheses and its Relationship with Inference to the Best Explanation (IBE)

ابداكشن گزينشي در مقابل ابداكشن خلاق و نيز استنتاج به‌تبييني (IBE) قرار مي‌گيرد. گزينش فرضيات يا از ميان فرضيات جديد و حدسي و بدون دانش قبلي صورت مي‌پذيرد (ابداكشن گزينشي پيرسي)؛ يا اين‌كه گزينش فرضيات و تبيين‌ها بهتر از ميان تعداد زيادي از فرضيات و تبيين‌هاي ممكن كه از قبل دانسته شده است صورت مي‌پذيرد (ابداكشن گزينشي مگناني و ابداكشن وابسته به امر واقع شورز). بر مبناي هر دو ديدگاه، و نيز بر مبناي ديدگاه سوم كه مربوط به گباي و وودز است، ابداكشن گزينشي متمايز از استنتاج به‌تبييني (IBE) است. ابداكشن وابسته به امر واقع شورز واجد هر سه فرآيند فرعي استنتاج، يعني ارتباط، مشاهده و حكم است (c،o و j)؛ در حالي كه ابداكشن گزينشي پيرس تنها واجد فرآيند فرعي سوم، يعني حكم است ­(j)، و بنابراين آن را نمي‌توان به عنوان يك فرآيند استنتاج ابداكشني معرفتي در نظر گرفت.

Selective abduction is in contrast with creative abduction as well as Inference to the Best Explanation (IBE). There are two types of selective abduction: Either hypotheses are selected among new and conjectural hypotheses without any prior knowledge ( Pierce s' selective abduction), or the selection of the best hypotheses and explanations is among a large number of possible hypotheses and explanations already known (L. Magnani's selective abduction and G. Schurz's factual abduction). According to both views, as well as an alternative view, which belongs to Dov M. Gabby and John Woods, selective abduction is different from inference to the best explanation. Schurz's factual abduction depends on all three sub-processes of inference, i.e.: colligation, observation, and judgment (c, o, and j); But Pierce's selective abduction, on the other hand, has only a third sub-process, i.e. judgment process (j), and therefore it cannot be regarded as a process of abductive epistemic inference.