مردانگي هاي ايراني در فضاي مجازي: سنخ ها، گفتمان ها و منازعات

مردانگي به عنوان قالبي ارزشي، هنجاري و رفتاري به درجات زيادي برآمده از روابط گفتماني است. بسط شبكه هاي اجتماعي مجازي در دهه اخير زمينه تكثر و صف آرايي گفتمان هاي رقيبي از مردانگي را مهيا ساخته است. با اتكا به روش قوم نگاري مجازي و تحليل نشانه شناختي و مضموني به دنبال شناسايي سنخ هاي مردانگي در فضاي مجازي، گفتمان هاي حاكم بر آن ها و روابط ميان آن ها هستيم. سنخ هاي اصلي استخراج شده شامل مردانگي هژمونيك، هم دست، فرودست و حاشيه اي و خرده سنخ هاي آن ها هستند. صورت بديل مردانگي فعالِ ضدِ تبعيض با آرمان برابري دو جنس و صورت بريكولاژگونه (هم پيوندي) مردانگي هژمونيك جديد نيز شناخته شد كه به دنبال تركيب عناصر مردانگي هژمونيك سنتي با عناصر جديدتر براي تداوم بخشيدن به تفوق مردانه است. سنخ ها جهانشمول و برخي نيز بومي بودند. مردان ايراني در زمينه پيچيده فرهنگيتاريخي و نيز ساختارهاي اقتصادي و سياسي موجود دست به تركيب عناصر هويتي خويش مي زنند. بنابراين سلسله مراتب ميان انواع مردانگي، كنشگري هاي آن ها در مواجهه با يكديگر و ساير صورت ها و نيز در مواجهه با ساختارهاي كلان، بصورت قدرت/ مقاومت و تاكتيك/ استراتژي، و نيز برخي مكانيسم هاي آن ها پيچيدگي هاي بيشتري يافته و صورت ايراني پيدا كرده اند.