رويكرد اسلامي به الگوي انگيزش دانشگاهيان(مبتني بر روايات كتاب ميزان‌الحكمه)

هدف: محيط‌هاي خاص سبك مديريت و سائقه‌هاي انگيزشي متفاوتي دارند. انگيزش كاركنان دانشي در محيط‌هاي آموزشي، فراي تمامي نظريات موجود در زمينۀ انگيزش در رفتار سازماني، مي‌تواند داراي ابعاد و مؤلفه‌هاي خاص خود باشد. شرح اين نوع انگيزه‌‌ها در توصيفات علم، علم‌آموزي، عالم و جوياي علم در بيان روايات فراوان است؛ ضمن اينكه انسان‌شناسي اسلامي، انسان را موجودي نه تنها مادي، بلكه داراي ابعاد معنوي مي‌داند. توجه به اين مؤلفه‌ها در محيط‌هاي علمي و آموزشي، موجب زمينه‌سازي مديريت اسلامي از يك سو و رخداد پيامدهاي صحيح علم‌آموزي در جامعه اسلامي از سوي ديگر خواهد شد. روش: در پژوهش پيش رو، با تكيه بر روش‌شناسي كيفي تحليل مضمون با منبع قرار دادن روايات باب علم و رزق كتاب ميزان‌الحكمه به احصاي ابعاد و زمينه‌هاي انگيزش كاركنان دانشي و اساتيد به دسته‌بندي آنها پرداخته شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد مي‌توان پنج الگو را در انگيزش محيط‌هاي علمي و پژوهشي به كار بست. نتيجه‌گيري: راهبردهاي تجليل، ترغيب، تكليف، تبشير و تنذير و تحكيم، به عنوان راهكارهاي مؤثر در انگيزش سه ساحت فردي، اجتماعي و ذي‌نفعان محيط علمي كشف و تبيين شده‌اند.