مسئله‌شناسي راهبردي در حكمراني نهاد علم جمهوري اسلامي ايران

هدف: يكي از مهم‌ترين چالشهاي نهاد علم به عنوان مهم‌ترين پيشران توسعه و پيشرفت كشور، فهم سازوكارها و بايسته‌هاي حكمراني نهاد علم متناسب با اقتضائات بومي است. در اين راستا، شناخت مسائل اصلي اين نهاد با رويكرد راهبردي و با تأكيد بر چشم‌اندازها و سياستهاي كلان كشور، مقدمه‌اي براي رفع موانع و طراحي سازوكارهاي مطلوب در اين زمينه است. هدف: هدف اصلي اين پژوهش، مسئله‌شناسي راهبردي در حكمراني نهاد علم با تأكيد بر اقتضائات بومي ايران بود. سؤال پژوهش اين بود كه «مهم‌ترين مسائل راهبردي در حكمراني نهاد علم با تأكيد بر اقتضائات بومي نظام جمهوري اسلامي ايران چيست؟». روش: روش پژوهش مبتني بر مطالعه و تحليل اسنادي بود. يافته‌ها: نظام مسائل نهاد علم از اسناد و سياستهاي بالادستي جمهوري اسلامي در حوزۀ علم و فنّاوري همچون: سياستهاي كلي نظام در حوزۀ علم و فنّاوري، نقشۀ جامع علمي كشور، سند اسلامي شدن دانشگاهها، برنامۀ ششم توسعه، سند راهبردي نخبگان استخراج شده است. نتيجه‌گيري: مهم‌ترين مسائل راهبردي مبتني بر اين سياستها در چهار محور حكمراني نهاد علم در تعامل با اقتصاد و صنعت، حكمراني نهاد علم در تعامل با محيط‌هاي علمي و دانشگاهي، حكمراني نهاد علم در تعامل با دولت و حاكميت و حكمراني نهاد علم در تعامل با فرهنگ، جامعه و رسانه استخراج شده است.