كاربرد برنامه‌ريزي آرماني چندجمله‌اي در تعيين پرتفوي بهينه سهام شركت‌هاي صنايع‌غذايي

در اين مطالعه، رويكردي از برنامه‌ريزي آرماني چندجمله‌اي كه بر مبناي مدل ميانگين واريانس چولگي كشيدگي است؛ براي انتخاب پرتفوي بهينه بر اساس ساختار ترجيحاتي مختلف سرمايه‌گذاران استفاده شده ‌است. سپس، ريسك سيستماتيك به دليل اهميتي كه در تصميم‌گيري‌ها دارد به عنوان محدوديت در مدل وارد شد. معيار اندازه‌گيري ريسك سيستماتيك، معيار همبستگي نامطلوب حدي درنظر گرفته شده ‌است. داده‌هاي مورد استفاده شامل قيمت روزانه سهام شركت‌هاي منتخب صنايع غذايي و شاخص بازار براي سال‌هاي 1398-1394 مي‌باشند. نتايج مطالعه نشان داد ترجيحات سرمايه‌گذار بر انتخاب پرتفوي و تخصيص سرمايه اثرگذار است و لذا، افراد مي‌توانند بر اساس ترجيحات خود پرتفوي مورد نظر را انتخاب نمايند. پس از درنظر گرفتن محدوديت ريسك، انتخاب پرتفوي به سمت سهام شركت‌هايي خواهد رفت كه از نوسانات بازار اثرپذيري كمتري دارند. با توجه به نتايج، پيشنهاد مي‌شود در مطالعات آتي مدل بر اساس ساير محدوديت‌هاي موجود از جمله درجه ريسك‌گريزي متفاوت افراد در تصميم‌گيري‌ها توسعه داده شود و يا كارايي آن بر اساس منطق فازي مورد بررسي قرار گيرد. همچنين، نتايج حاصل از هر يك از برآوردها مي‌تواند به عنوان يك الگوي سرمايه‌گذاري براي افراد درنظر گرفته شود.