طراحي و اعتبار يابي مدل مديريت عرفان اسلامي

Design and Validation of Islamic Sufism Management Model

اهتمام همه جانبه تزريق، ترويج و تعميق آموزه هاي عرفان ناب اسلامي در همه عرصه هاي اجتماع و به ويژه در قلمرو اصول مديريت ضرورتي است انكارناپذير. هدف اين پژوهش آن است تا با طراحي واعتباريابي مدل مديريت عرفان اسلامي: اولا اين تاثير را بنماياند و ثانيا عرفان اسلامي را در حقيقت راستين اش با الگوپذيري از انسان كامل و كامل شدن مديران در سيرو سلوكي صدرايي، از انزواي منفي نجات بخشد. اين پژوهش با استفاده از طرح تحقيقي آميخته از نوع اكتشافي انجام و به ترتيب با بررسي كتابخانه اي و مصاحبه با صاحب نظران، چارچوب اوليه راهنما را تهيه و بر اساس روش كيو كه عامل پيوند بين داده هاي كمي و كيفي است مراحل نهايي پژوهش، تا طراحي و اعتباريابي مدل مورد انتظار دنبال شده است. مدل به دست آمده داراي هفت مولفه اصلي: عدالت محوري، تعالي جويي، بهبود اجتماعي، اثربخشي، كارايي، اسوه اي، تكليف-مداري مرتبط با يكديگر بوده و نتايج حاكي از آن است كه مولفه هاي مديريت مبتني بر عرفان اسلامي به صورت مستقيم يا غيرمستقيم با ضرايبي بين 0/108 تا 0/348 بر يكديگر تاثير معني دار داشته اند و مدل ارايه شده از لحاظ آماري با اطمينان 95 درصد، مورد تاييد است. لذا مي توان با بهره گيري از آموزه هاي عرفان اسلامي در مديريت، جلوه اي الهي و كاراتر در سازمان ارايه نمود كه نتايج آن منجر به بالندگي هرچه بيشتر سازمان ها شود.

The intense effort to inject, promote, and deepen the teachings of pure Islamic mysticism is indispensable in all areas of society, and especially in the realm of principles of management. The purpose of this research is to design and validate the model of Islamic mysticism management: firstly, to show this effect and secondly to save true Islamic mysticism by modeling the perfect human being and completing the managers in Sadra’ian circus, from negative isolation. This study uses an exploratory mixed-design study, and provides a baseline guide to library research and interviewing, based on the Q method, which links quantitative and qualitative data to the final stages of research. To design and validation of the expected model is followed. The model has seven main components: central justice, excellence, social improvement, effectiveness, efficiency, role model, orbital task, and the results indicate that the components of Islamic mysticism management are directly or indirectly related to coefficients ranged from 0.108 to 0.384 with a significant effect on each other and the presented model is statistically confirmed with 95% confidence. Therefore, by utilizing the teachings of Islamic mysticism in management, a divine and more effective manifestation can be presented which leads to the growth of organizations.