شماره ركورد :
1295009
عنوان مقاله :
اثر هشت هفته تمرين هوازي با شدت كم و زياد بر دستگاه قلبي- عروقي، توان هوازي و بي هوازي مردان داراي اضافه وزن
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of eight weeks Aerobic Training with Low or High Intensity on Cardiovascular System, Aerobic and Anaerobic Power in Overweight Men
پديد آورندگان :
مصطفي لو، علي دانشگاه آزاد اسلامي پرديس مينودشت - گروه تربيت بدني، مينودشت، ايران , روحاني، هادي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
56
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
65
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
اضافه وزن , تمرين هوازي , دستگاه قلبي عروقي , VO2max , توان بي هوازي
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرين هوازي با شدت كم و زياد بر دستگاه قلبي- عروقي، توان هوازي و بي هوازي مردان داراي اضافه وزن بود. 25 دانشجوي پسر داراي اضافه وزن (وزن، 13/5±86/3 كيلوگرم؛ سن، 0/3±24/6 سال و VO2max، 10/3±29/3 ميلي‌ ليتر بركيلوگرم دردقيقه) در يك برنامه مداخله‌اي هشت هفته‌اي شركت كردند. آزمودني‌ها به صورت تصادفي در يكي از گروه‌هاي تمرين با شدت بالا [70 تا 80 درصد VO2max] (HI)، تمرين با شدت پايين [40 تا 50 درصد VO2max] (LI) و يا كنترل (C) قرارگرفتند. تمرين شامل دويدن مسافت‌هاي يكسان براي دو گروه (هم حجم) با شدت متفاوت در هر جلسه و هر هفته سه جلسه بود. فشار خون و ضربان قلب استراحتي آزمودني‌ها قبل و بعد از برنامه تمريني اندازه‌گيري شد. همچنين VO2maxبا استفاده از آزمون كوپر و توان بي‌هوازي با استفاده از آزمون رست برآورد شد. تفاوت بين دو گروه تمريني در متغيرهاي توان حداقل و ميانگين توان معني‌دار بود.تفاوت معني‌داري در تغييرات ضربان قلب از پيش آزمون تا پس آزمون، در هر دو گروه تمريني مشاهده شد كه ميزان كاهش آن در گروه HI بيشتر از گروه LI بود. VO2 max در هر دو گروه تمريني افزايش معني‌داري پس از دوره تمريني داشت. اما تفاوت معني‌داري با يكديگر نداشتند. تمرينات هوازي با شدت بالا نسبتاً تاثيرات بيشتري بر برخي پارامترهاي توان بي‌هوازي و قلبي- عروقي افراد داراي اضافه وزن دارد. به نظر مي‌رسد كسب فوايد توان هوازي از تمرينات هوازي مستقل از شدت تمرينات باشد.
چكيده لاتين :
Purpose: The purpose of this study was to the Effect of eight weeks Aerobic Training with Low or High Intensity on Cardiovascular System, Aerobic and Anaerobic Power in Overweight Men. Methods: 5 overweight men (weight, 86.3±13.5 kg; age, 24.6±0.3 yrs; VO2max, 29.3±10.3 ml/kg/min) participated in an eight-week intervention. The subjects were randomly assigned to each of High Intensity Training [70-80% VO2max] (HI), Low Intensity Training [40-50% VO2max] (LI) and/or Control (C) groups. Exercise training was including running a same distance for both trial groups (isovolumic) with different intensities in each session and three sessions/week. Resting blood pressure and heart rate were measured before and after the intervention. VO2max and anaerobic power were estimated using Cooper and RAST tests, respectively. Results: A significant difference was found between two experimental groups in min power and mean power, but not in max power and fatigue index. Significant changes shown in heart rate from pre to post measurements in both experimental groups which it was grater in HI compare to LI group. VO2max significantly increased in experimental groups but has no significant difference between them. Systolic blood pressure, also, significantly altered in both experimental groups which it was slightly, but not significantly, higher in HI in compare to LI group. However, diastolic blood pressure was unchanged. Conclusion: So, exercise training with high intensity may have more effects on some cardiovascular and anaerobic power parameters in overweight peoples. It seems that aerobic training advantage in relation to aerobic power may not be dependent on its intensity.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
فيزيولوژي حركت و تندرستي
فايل PDF :
8706369
لينک به اين مدرک :
بازگشت