سيماي انسان كامل در مثنوي جام جم اوحدي مراغه اي

The image of a perfect human being in Masnavi Ouhadi Maraghei's Jaam-e- Jam

انسان كامل از جمله اصطلاحاتي است كه در عرفان مورد توجه بسيار قرار مي گيرد. اوحدالدين مراغه اي عارف اواخر قرن هفتم و اوائل قرن هشتم است. وي در منظومه جام جم در شرف نوع انسان به ويژگي هاي وجودي انسان پرداخته است و همچنين در حال و مقام عارفان نيز نشانه هاي بسياري را از سيماي انسان متعالي براي مخاطبين ذكر كرده است. هدف از اين پژوهش بررسي سيماي انسان آرماني از منظر اوحدي مراغه اي است كه با سه رويكرد نسبت انسان كامل با خداوند، جايگاه انسان در عالم هستي و مبحث رسالت و ولايت، به شيوه توصيفي تحليلي انجام مي پذيرد. از جمله نتايج تحقيق اين كه اوحدي رسول گرامي اسلام را معني و ديگران را صورت مي داند. اوحدي دل انسان كامل را عرش رحمان و محل تجلي نور ذات خداوند مي داند.از نظر اوحدي، انسان نامه سربستة ايزدي است و جزيـي ترين، و كـم ارزش ترين بخـش از كالبـد اهـل كمال نيز، به دو جهان مي ارزد. آفرينش هستي به واسطه وجود انسان كامل تمام گشت و عدم معرفت و دانايي را دليل عدم سجدة شيطان بر مقام انسان است.

The perfect man is one of the terms that is highly regarded in mysticism. Ohad al-Din Maraghei is a mystic of the late seventh and early eighth centuries.He has dealt with the existential features of human beings in the system of Jam Jam in the face of the human race, and has also mentioned many signs of the appearance of the transcendent human being to the audience in the present and in the position of mystics. The purpose of this study is to study the image of an ideal human being from the perspective of Ouhadi, which is done in a descriptive-analytical manner with three approaches to the perfect human being with God, the place of human beings in the universe, and the subject of mission and guardianship. Among the results of the research is that one considers the Holy Prophet of Islam to mean and others as the face. One considers the heart of the perfect man to be the throne of the Merciful and the place of manifestation of the light of the essence of God. According to Ouhadi, human anthology is a divine deity an‎d the smallest, and least valuable part of the body of perfection is worth two worlds. The creation of the universe was completed by the existence of a perfect human being, and the lack of knowledge and wisdom is the reason why Satan does not prostrate on human status.