تبيين براهين حضرت ابراهيم (ع) در احتجاجات توحيدي بر مبناي قرآن كريم

حضرت ابراهيم (ع) به‌عنوان دومين پيامبر اولوالعزم در ميان قوم بت‌پرست و اجرام‌پرست خود، به تبيين اصل مهم توحيد پرداختند. ايشان در احتجاجات خود از برهان، جدل و موعظه بهره گرفته‌اند. آنچه در احتجاجات ايشان درخور توجه است، پرهيز از سخنان بي‌منطق و استفاده از شيوه‌هاي منطقي است كه تنها در پرتو دانش، بينش و يقين، دعوت به توحيد مى‌كند، نه براساس پندارها، خرافات، بافته‌هاى ميان‌تهى و وعده‌هاى غيرعملى.ازاين‌رو، به‌كارگيري برهان در سيره احتجاجي حضرت مورد توجه بوده است. اين پژوهش با روش كتابخانه‌اي و با مرور آيات قرآن كريم به اين پرسش پاسخ داده است كه چگونه حضرت ابراهيم (ع) براهين منطقي را در احتجاجات توحيدي به‌كار بسته است؟ بنابر مطالعات انجام‌شده، مي‌توان به احتجاجاتي كه در آن از قياس استثنايي و اقتراني در اثبات توحيد بهره گرفته شده است، اشاره كرد.