مباني انسان‌شناختي مرجعيت علمي قرآن كريم در علوم سياسي

هدف پژوهش حاضر بررسي چگونگي تأثيرگذاري آيات الهي بر مباني انسان‌شناختي علوم سياسي براساس رويكرد مرجعيت علمي قرآن كريم است. پژوهش بر اين فرضيه استوار است كه قرآن كريم با تأسيس انسان‌شناسي قرآن‌بنيان، انسان‌شناسي متعالي و ويژه‌‌اي را معرفي مي‌كند كه بر همه دانش‌‌ها از جمله علوم سياسي تأثير مي‌‌گذارد. در اين پژوهش از روش مطالعات درجه دوم و فلسفه علم به صورت تحليلي و انتقادي استفاده شده است. نتايج نشان داد كه ويژگي‌هاي انسان در قرآن، مانند خلافت الهي انسان، كرامت انسان، توجه توأمان به نيازهاي مادي و معنوي، اختيار و حق انتخاب، غايت‌مندي آفرينش و توجه به لايه‌‌هاي وجودي انسان، سياست را عرصه خلافت الهي معرفي مي‌‌كند و همواره دغدغه كرامت انسان را در مطالعات سياسي دارد و با رويكرد جامع علوم سياسي به دنيا و آخرت، اراده انسان و چگونگي آن را نسبت به انتخاب‌‌هاي درست و نادرست و حق مشورت در محدوده تعيين شده به رضايت خداوند و رسول او، لايه‌‌هاي وجود انسان (قلب، عقل، ظاهر و رفتار) را پوشش مي‌‌دهد.