حكمت متعاليه: واقع‌گرايي هستي‌شناختي پديده سياسي

هدف پژوهش حاضر اين است كه با استفاده از آموزه‌هاي حكيمان متعاليه، وجود پديده‌هاي سياسي را از طريق استنتاجات عقلي و برهاني مورد كاوش قرار دهد. منظور از پديده‌هاي سياسي در اين‌جا مفاهيم، سازه‌ها و كنش‌هايي هستند كه در آن سازه‌ها روي مي‌دهند. مدعاي پژوهش حاضر اين است كه پديده‌هاي سياسي سايه‌اي از وجود علم مي‌باشند. در حكمت متعاليه علم وجودي مستقل و خارجي دارد و افراد با افزايش آگاهي سياسي (كه به صورت فرهنگ، تاريخ و هويت جمعي ظهور مي‌يابد) وجود خود را ارتقاء مي‌دهند. با اثبات مدعاي پژوهش، واقعيت سياسي با كل هستي‌شناسي حكمت متعاليه تطبيق مي‌يابد و در نتيجه پديده‌هاي سياسي با ديگر حقايق عيني موجود ارتباط مي‌يابد و امكان بررسي هستي‌شناختي امور مورد بحث فراهم مي‌آيد. از دستاوردهاي مهم پژوهش حاضر براي فلسفه علوم انساني آن است كه امكان طراحي بنيان‌هاي فلسفي علوم انساني براساس آموزه‌هاي حكمت متعاليه را فراهم مي‌كند.