ارزيابي روش هاي رگرسيوني نوين جهت تخمين بار رسوبي معلق در رودخانه سيستان

برآورد صحيح حجم رسوب حمل شده توسط رودخانه از اهميت زيادي در پروژه‌هايي آبي برخوردار است. اين مطالعه بر روي 1682 زوج داده برداشت شده كه در بازه زماني 1374 1390 صورت گرفت از روابط تجربي انتقال رسوب، مدل‌هاي رگرسيوني بردار پشتيبان و نزديكترين همسايه توسعه داده شده به منظور پيش بيني بار معلق رسوب رودخانه سيستان استفاده گرديد. در اين راستا علاوه بر متغيرهاي دماي حداقل، دماي حداكثر، دبي و بار معلق برداشت شده، دبي كلاسه نيز به عنوان يك متغير ورودي تاثيرگذار در مدل‌سازي رسوب معين مورد بررسي قرار گرفت. براي تركيب‌هاي متفاوت از ورودي‌ها در هر كدام از روش‌هاي رگرسيون بردار پشتيبان و رگرسيون ناپارامتري بهترين ساختار مدل رگرسيوني توجه به معيارهاي ارزيابي تعيين گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه در بين روابط تجربي روش توفالتي با مقدار جذر ميانگين مربعات 66558 تن در روز و ضريب تبيين 0.705 بهتر از ساير روش‌ها عمل كرده است. همچنين مدل رگرسيون بردار پشتيبان با تركيب ورودي‌هاي دبي، دماي حداقل، دماي حداكثر و دبي كلاسه با مقدار جذر ميانگين مربعات خطا 2809.3 تن در روز و ضريب تبيين 0.96 بهترين نتيجه را در برآورد بار معلق رسوب رودخانه دارا بود. بر اساس نتايج اين تحقيق روش‌هاي رگرسيوني با تفاوت قابل ملاحظه اي بهتر از روابط تجربي، بار معلق رسوب رودخانه سيستان را برآورد كردند.