نقد ديدگاه غزالي در مسئلۀ ادراكات عقلي زن(ارزيابي ديني و علمي)

هدف: هدف از نگارش اين نوشتار، نقد مدّعاي غزالي در مسئلۀ قدرت تعقّل زن بود. از نگاه او، زنان در بُعد معرفت عقلي گرفتار نقص ذاتي‌اند؛ كه اين مدّعا زمينه‌ساز شبهاتي نسبت به آموزه‌هاي ديني است. روش: اين پژوهش به روش توصيفي تحليلي و انتقادي و با بهره‌گيري از منابع كتابخانه‌اي انجام شده است. يافته‌ها: مهم‌ترين يافته‌هاي اين پژوهش عبارتند از: عدم نگاه جامع غزالي به آموزه‌هاي ديني، فقدان پشتوانۀ عقلي و مؤيدات نقلي و تجربي، ناسازگاري با روح آموزه‌هاي ديني و انديشه‌هاي فلسفي و يافته‌هاي روان‌شناسي و علوم تربيتي. نتيجه گيري: غزالي گرچه به انسانيت زن اذعان دارد، ولي او را ذاتاً نسبت به مرد كم بهره‌تر از قوّۀ تعقّل مي‌داند. اين نگاه، پيامدهايي مانند ذاتي بودن رذايل اخلاقي و ناتواني زن دركسب كمال و معرفت را در پي دارد.