آسيب شناسي سياستگذاري در حمايت از محيط زيست بر اساس آموزه هاي ديني و مقررات بين المللي

در عصر حاضر يكي از دغدغه هاي مشترك جامعه جهاني، جلوگيري ازتخريب محيط زيست و بررسي روشهاي حفاظت از آن است به گونه اي كه سازمان ملل يكي از مهمترين مولفه هاي حمايت از امنيت انساني را امنيت زيست محيطي قلمداد كرده است؛ اهميت اين موضوع از منظر همه جوامع، به حدي است كه ضرورت حفاظت از محيط زيست در اسناد مختلف داخلي، منطقه اي وبين المللي، به كرات مورد توجه وتاكيد بوده است. از آنجا كه تامين هدف حفاظت از محيط زيست درگرو اتخاذ يك سياست جنايي منسجم وكارآمد در قبال جرايم زيست محيطي است، در اين تحقيق با تمركز برآسيب شناسي قوانين و سياستهاي كيفري ايران، تلاش شده تا ضمن نقد قوانين، يكي از مهمترين بخش هاي سياست جنايي، يعني سياست كيفري در قبال جرائم زيست محيطي را مورد نقد قرارداده و در پرتو آن با درك خلاها و كاستي هاي سياست كنوني، زمينه اتخاذ يك سياست كيفري مطلوب و كارآمد فراهم شود. در اين تحقيق كه از طريق مطالعه كتابخانه اي و به روش توصيفي – تحليلي صورت گرفته، مشخص شد كه سياست كيفري ايران در قبال جرائم زيست محيطي به مواردي نظير تشتت قوانين، خلا ضمانت اجرا هاي كارآمد، ناكارآمدي دچار است.