بررسي و مقايسه مولفه‌هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي كشورهاي آسياي ميانه عضو گروه اسلام گرايي افراطي (مورد مطالعه: گرايش به داعش)

مقاله حاضر درصدد بررسي و مقايسه شاخص‌هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي كشورهاي آسياي ميانه عضو گروه اسلام گرايي افراطي (مورد مطالعه: گرايش به داعش) بوده است. از اين منظر داده هاي پژوهش با استفاده از روش كمي و از نوع تحليل ثانويه و نيز پرسشنامه معكوس با رجوع به آمار و ارقام شاخص هاي توسعه توسعه اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي منتشر شده در سايت موسسه مطالعات بين‌الملل فنلاند (2015) گردآوري و با استفاده از نرم افزارSPSS18  در دو بخش تحليل توصيفي و تحليل استنباطي مورد آزمون و تحليل قرار گرفته است. به منظور اعتبار سنجي ابزار از اعتبار محتوايي صوري كيفي و جهت پايايي سنجي ابزار از قابليت تكرارپذيري بواسطه استفاده از ضريب پايايي استفاده شده است كه ميزان آن بالاي 0.8 برآورد شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان داده است كه اولا بين مولفه‌هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي كشورهاي آسياي ميانه كه داعش از ميان آنها عضوگيري نموده است تفاوت معناداري در سطح خطاي 0.01 مشاهده شده استp 01.0)). دوما بين اولويت گرايش به اسلام گرايي افراطي (گروه داعش) در كشورهاي آسياي ميانه بر حسب مولفه‌هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي تفاوت معناداري در سطح خطاي 0.01 مشاهده شده است p 01.0)).  بدين ترتيب توسعه اقتصادي با ميانگين رتبه 3.58، توسعه فرهنگي با ميانگين رتبه 2.58، توسعه سياسي با ميانگين رتبه 2.21 و توسعه اجتماعي با ميانگين رتبه 1.36  بوده است. لذا مي‌توان چنين گفت كه مولفه عدم توسعه يافتگي اقتصادي بيشترين نقش و مولفه عدم توسعه يافتگي اجتماعي كمترين نقش را در گرايش به اسلام گرايي افراطي (گروه داعش) در كشورهاي آسياي ميانه داشته است.