نقش جغرافيا در گسترش سوسياليسم

محيط جغرافيايي، عامل موثر در نظريه پردازي و تدوين تئوري است اهميت و نقش جغرافيا زماني نمودار مي شود كه پياده كردن نظريه و استراتژي در عمل با بحران مواجه شود  بنابراين اقتضاء نظريه پردازي و استراتژي موفق آن است كه از رهگذار توجه به جغرافيا تدوين شود. از جمله ي ايدئولوژي‌هايي كه با وعده ي جهان بهتر و زندگي ايده آل پديد آمد سوسياليسم است كه درعرصه ي گيتي همچنان باقي مانده‌است. برخلاف سوسياليسم، ماركسيسم تا دوره اي حيات يافت و سپس به تدريج با فاصله گرفتن از اصول اوليه محو شد. تطبيق اصول سوسياليسم با محيط جغرافيايي در ماندگاري و پويايي آن موثر بوده است چون عقايد و ايده هاي دموكراتيك در انطباق با محيط به آساني سازگار شده و اصولا با بحران مواجه نمي شود. فضاي جغرافيايي با توجه به اقتضائات طبيعي و انساني خود صور گوناگوني از ترتيبات سوسياليستي را در قرن بيستم پديد آورد كه در مناطق مختلف يكسان عمل نكرده و از ضعف و شدت برخوردار بوده‌است. سوسياليسم نوع اروپاي شرقي(ماركسيسم لنينيسم) بر اساس جغرافياي خشك و خشن روسيه و سردي آب و هواي اروپاي شرقي و نيز تنگناي جغرافيايي، سوسياليسمي تهاجمي، توام با خشونت، به شدت تمركزگرا با محوريت دولت است كه در آن مركز قدرت در دست حزب با تكيه بر نيروي نظامي خواهد بود. پژوهش حاضر در بستر پديدارشناسي نوين و به روش تحليلي در صدد تبيين نقش جغرافيا در ورود سوسياليسم به كشور روسيه است.