نظريه‌ي توانايي كشف علت در احكام فقه در عرصه بين‌الملل

احكام الهي داراي حكمت و علت هستند. وجوب و حرمت احكام و يا صحت و بطلان آنها براساس حكمت نيست بلكه براساس علت آن احكام مي‌باشد و ما معمولاً دسترسي به فهم علت احكام نداريم اگر چه ممكن است بعضي از حكمت هاي احكام را بتوانيم به دست آوريم. هميشه فقيهان با به‌ كارگيري روش‌ها و قواعد مناسب كوشيده‌اند تا پرده‌اي از علت احكام شرعي بردارند و همگام با تحولات سريع جامعه بشري آماده‌ي پاسخگويي نسبت به مشكلات فقهي مردم باشند. بسنده كردن به يافته هاي اندك علوم تجربي براي بازيابي حكمت احكام الهي نيز نوعي تنگ نظري ديگر در شناخت دقيق حكمت احكام است. از نظر روايات كه به وسيله دانشمندان نيز مورد تاييد قرار گرفته است عقل بشر در آخرالزمان كه به كمال خود مي رسد تنها قادر است اندكي از علوم را آن هم در حوزه علوم تجربي و بشري كشف نمايد. لذا با اين محدوديت هاي زياد، عقل بشري نمي تواند وحي و علم مطلق الهي را به وسيله عقل ناقص و كوچك خود تقييد و تغيير دهد. هرچند برخي از حكمت‌هايي كه براي  احكام فقهي مد نظر قرار گرفته است، به وسيله عقل ناقص بشري نيز قابل فهم است و درك آن در توان فقها خواهد بود. براي فهم كامل تر احكام فقهي، نقش علل، مناط ها و ملاك ها و تطبيق آن با مسائل، بسيار عميق و موثر مي باشد. اين پژوهش با كنكاش در منابع اسلامي و نظر فقها به توانايي كشف علت در احكام فقه و شرح و بسط موضوع در عرصه ي بين الملل پرداخته است.