شماره ركورد :
1295680
عنوان مقاله :
اثربخشي معنادرماني گروهي بر سازگاري اجتماعي و احساس تنهايي دانشجويان دختر داراي معلوليت جسمي حركتي شهر تهران در سال 98-99
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of group logotherapy on loneliness and social adjustment of female students with physical disabilities in Tehran
پديد آورندگان :
چاوشي، صديقه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران , محمودي، مهدي دانشگاه پيام نور - گروه علوم تربيتي، تهران، ايران , كريمي خويگاني، روح الله دانشگاه علوم انتظامي امين - گروه علوم تربيتي، تهران، ايران
تعداد صفحه :
15
از صفحه :
77
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
91
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
معنادرماني گروهي , احساس تنهايي , سازگاري اجتماعي , معلوليت جسمي - حركتي
چكيده فارسي :
هدف مطالعه حاضر بررسي اثربخشي معنادرماني گروهي بر سازگاري اجتماعي و احساس تنهايي دانشجويان دختر داراي معلوليت جسمي حركتي شهر تهران در سال 98-99 بود. روش مطالعه حاضر شبه آزمايشي بر اساس طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود، جامعه آماري مطالعه حاضر را كليه دانشجويان دختر داراي معوليت جسمي-حركتي شهر تهران در سال 99-98 تشكيل مي دهند كه تعداد 40 نفر از آنها با استفاده از نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و در گروه هاي 20 نفري آزمايش و كنترل گماشته شدند. شركت كنندگان به پرسشنامه هاي سازگاري اجتماعي (سين ها و همكاران، 1993) و احساس تنهايي (راسل و همكاران، 1980) پاسخ دادند. يافته هاي حاصل از آزمون كواريانس نشان داد كه معنادرماني گروهي بر افزايش نمرات سازگاري اجتماعي و كاهش نمرات احساس تنهايي موثر بود و مقادير f در سطح (P<0.01) معني دار بودند، نتايج در حالت كلي نشان داد كه استفاده از معنادرماني مي تواند بر افزايش سازگاري اجتماعي و احساس تنهايي دانشجويان داراي معلوليت جسمي و حركتي موثر باشد.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to evaluate the effectiveness of group logo therapy on Loneliness and social adjustment of female students with physical disabilities in Tehran in 2020-2021. The method of the present study was quasi-experimental based on a pre-test post-test design with a control group. The statistical population of the present study consists of all female students with physical disabilities in Tehran in 2020-21 that 40 of them were selected by using of available samlpling as a sample and assigned to experimental and control groups of 20 people. Participants answered the questionnaires of Loneliness (1980) and social adjustment (1993). Findings from covariance test showed that group meaning therapy was effective in increasing social adjustment and decreasing Loneliness and f values ​​were significant at the level of 0.01. The results in general showed that the use of meaning therapy can be effective in Loneliness and social adjustment of students with physical and motor disabilities.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
‌روان‌شناسي سلامت و رفتار اجتماعي
فايل PDF :
8707793
لينک به اين مدرک :
بازگشت