پيش بيني استعداد به اعتياد براساس سرسختي روان ‌شناختي و تنظيم شناختي- هيجاني

Perdiction of Addiction Potential Based on Psychological hardiness and Cognitive Emotion Regulation

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني استعداد به اعتياد براساس سرسختي روان ‌شناختي و تنظيم شناختي- هيجاني انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه‌ آماري را كليه دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي شهر اردبيل (1300 نفر) در سال تحصيلي 97- 1396 تشكيل داده اند كه از ميان آنها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي 377 دانشجو به‌ عنوان نمونه انتخاب شدند كه از اين تعداد 356 پرسشنامه قابل ‌تحليل بود. از مقياس استعداد به اعتياد اهواز زرگر و همكاران (1992)، پرسش نامه سرسختي روان شناختي كوباسا و همكاران (1997) و تنظيم شناختي هيجان گرانفسكي و همكاران (2001) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون در SPSS 18 استفاده گرديد. يافته هاي پژوهش نشان داد بين سرسختي روان‌ شناختي و راهبردهاي تنظيم شناختي- هيجاني مثبت (پذيرش، تمركز مجدد مثبت، تمركز مجدد بر برنامه‌ريزي، ارزيابي مجدد مثبت، ديدگاه‌پذيري) با استعداد به اعتياد رابطه منفي معنادار (r = - 0.30; p < 0.01) و بين راهبردهاي تنظيم شناختي- هيجاني منفي (ملامت خويش، نشخوارگري، فاجعه ‌سازي، ملامت ديگران) با استعداد به اعتياد رابطه‌ مثبت معنادار وجود دارد ((r = 0.26; p < 0.01).

The aim of this study was to predict the Addiction Potential Based on Psychological hardiness and cognitive emotion regulation in Students. The design of this study was correlational and statistical population comprised of all students in University og Mohaghegh Ardabili in the academic year 2017-2018, from this population 377 students were selected using Cluster random sampling, from this pupolation, 356 questionnaires was analyzed. The tools were Zargar and et al Addiction potential scale (1992), Kobasa and et al hardiness questionnaire (1997) and Granfsky and et al cognitive emotion regulation questionnaire (2001). Data analysis was performed through Pearson’s correlation coefficient and regression analysis. The finding showed negative significant correlation between Psychological hardiness and positive cognitive-emotional regulation strategies (Acceptance, positive refocusing, refocus on planning, positive reappraisal, perspective) (r = - 0.30; p < 0.01) and positive significant correlation between Negative cognitive-emotional regulation strategies (Self-blame, Rumination, catastrophizing, blaming others) (r = 0.26; p < 0.01).