رابطه بين خوش‌بيني سازماني و نوآوري سازماني با نقش ميانجي نشاط كاري در معلمان

The relationship between Organizational Optimism and Organizational innovation with the mediating role of work Happiness in teachers

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين خوش‌بيني سازماني و نوآوري سازماني با نقش ميانجي نشاط كاري در معلمان است. پژوهش از نظر هدف كاربردي و از لحاظ روش، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل 309 نفر از معلمان متوسطه اول شهرستان نكا بود. نمونه آماري به تعداد 172 نفر و با استفاده از جدول كرجسي و مورگان و به شيوه نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي بر حسب جنسيت انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌ها از سه پرسشنامه خوش‌بيني سازماني گرين و همكاران (2004)، نوآوري سازماني ساعتچي و همكاران (1389) و نشاط كاري كرولف (2007) استفاده شد. پايايي با فرمول آلفاي كرونباخ براي هر يك به ترتيب برابر 0/85، 0/83 و 0/84 به دست آمد. به منظور تحليل داده‌ها، از مدل‌يابي معادلات ساختاري با كمك روش حداقل مربعات جزئي با استفاده از نرم‌افزار آماري پي ال اس استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد بين خوش‌بيني سازماني و نشاط كاري با نوآوري سازماني در معلمان رابطه معناداري وجود دارد و مقدار 8/46 درصد از نوآوري سازماني و 52 درصد از نشاط كاري توسط خوش‌بيني سازماني تبيين مي‌شود و متغير نشاط كاري اثر ميانجي بر رابطه بين خوش‌بيني سازماني و نوآوري سازماني را دارد. هم‌چنين شاخص‌هاي برازندگي مدل حاكي از آن است كه مدل ارائه‌شده از برازش مناسبي برخوردار است.

The purpose of this study was to investigate the relationship between organizational optimism and organizational innovation with the mediating role of work happiness in teachers. The research applied in terms of purpose and method was descriptive, correlation one. The statistical population of this study included 309 teachers of at the Secondary school of Neka. The statistical sample was 172 participants that determined by the using Krejcie and Morgan table, and selected by stratified random sampling according to gender. Data were gathered by using three of Green et al organizational optimism Questionnaires (2004), Saatchi et al organizational innovation (2010) & Krolof (2007) work happiness Questionnaires. Their reliability was calculated to 0.85, 0.83 and 0.84 respectively by the use of Cronbach Alpha. The collected data was used for analyzed by Structural equation modeling using the partial least squares method (PLS). The results of this study showed that there is a significant relationship between organizational optimism and work happiness with organizational innovation. 46.8% of organizational innovation and 52% of work happiness is explained by organizational optimism. an‎d the work happiness variable has a mediator effect on the relationship between organizational optimism and organizational innovation. Fit indices indicate that the proposed model is an appropriate fit.