مقايسه اثر بخشي يادگيري مشاركتي و بارش مغزي بر سازگاري اجتماعي و خودكار آمدي دانش آموزان

The Comparison the Effectiveness of Cooperative and Brain Stroming Learning on the Student Social Adjustment and Self-Efficacy

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي يادگيري مشاركتي و بارش مغزي بر سازگاري اجتماعي و خودكار آمدي دانش آموزان انجام شد. روش پـژوهش، شبه آزمايشي بـا طـرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمايش بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان پسر سال سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انساني شهرستان خوي در سال تحصيلي 1401-1400 مي‌باشد كه تعداد آنها 510 نفر بوده، كه از ميان جامعه آماري 70 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند كه 35 نفر به شيوه يادگيري مشاركتي و 35 نفر به شيوه يادگيري بارش مغزي مورد آموزش قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها، از پرسشنامه رفتار سازشي (لامبرت و همكاران، 1974) و پرسشنامه خود كارآمدي عمومي شرر استفاده گرديد. براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد اثربخشي يادگيري مشاركتي و بارش مغزي برافزايش سازگاري اجتماعي و خودكارآمدي دانش آموزان به‌صورت معني‌دار متفاوت است. به‌عبارت‌ ديگر تأثير يادگيري مشاركتي برافزايش سازگاري اجتماعي بيشتر از روش بارش مغزي است همچنين تأثير يادگيري بارش مغزي برافزايش خودكارآمدي بيشتر از روش يادگيري مشاركتي مي‌باشد.

The current research was conducted with the aim of comparing the effectiveness of cooperative learning and brainstorming on students' social adaptation and self-efficacy. The research method was quasi-experimental with pre-test and post-test with two experimental groups. The statistical population includes all the male students of the third year of the second year of high school in the field of humanities in Khoi city in the academic year of 1401-1400, and their number is 510, from among the statistical population, 70 people were selected using the multi-stage cluster sampling method, of which 35 people 35 people were trained in cooperative learning method and brainstorming method. To collect data, compromise behavior questionnaire (Lambert et al., 1974) and Scherer general self-efficacy questionnaire were used. Covariance analysis was used to analyze the data. The obtained results showed that the effectiveness of collaborative learning and brainstorming on increasing social adaptation and self-efficacy of students is significantly different. In other words, the effect of collaborative learning on increasing social adaptation is greater than the brainstorming method, and the effect of brainstorming on increasing self-efficacy is greater than the collaborative learning method.