ارايه الگوي توسعه فرهنگ بيمه هاي زندگي در ايران با رويكرد گرندد تئوري

Presenting a model for the development of life insurance culture in Iran with a grounded theory approach

هدف اصلي اين تحقيق،ارايه الگوي توسعه فرهنگ بيمه هاي زندگي در ايران با رويكرد گرندد تئوري مي باشد.روش تحقيق از نوع كيفي مي باشد. جامعه مورد پژوهش شامل كليه خبرگان و اساتيد دانشگاهي و مديران شركت هاي بيمه مي باشند.از آنجائيكه گرندد تئوري به دنبال نظريه جهاني يا كلي نيست و ادعاي تعميم نظريه را ندارد از اين رو از نمونه گيري به شيوه كمي استفاده نشده است. بلكه نمونه گيري قضاوتي (نظري) برگزيده شده است. البته در گام نخست تعداد 25 نفر مشخص شده اند. ليكن در طول اجراي مصاحبه ها در تعداد 17 نفر به اشباع نظري رسيد كه از ادامه انجام مصاحبه خودداري و جمع بندي نهايي صورت پذيرفت.همچنين با توجه به رويكرد انتخاب شده با تاكيد بر شيوه گليزرو با توجه به عميق بودن مصاحبه تنها به ذكر سوال اصلي مرتبط با عنوان رساله اكتفا شده است. نتايج حاصل از ارائه مدل كيفي نهايي نشان مي دهد شرايط علي موثر بر مدل شامل: اعتماد / شيوه مديريت /رهبري/ سياستگذاري/ شبكه خبرگان مي باشند.و مهمترين راهبردهاي بهبود فرهنگ بيمه شامل: بازاريابي/ ارتباط نظامند با ذينفعان / تبليغات / آگاهي بخشي.در نهايت پيامدها حاصل بكارگيري الگوي احصاء شده عبارتند از: طراحي و ارائه الگوي توسعه فرهنگ بيمه زندگي در ايران كه منحر به (تقويت سهم بيمه زندگي در سبد بيمه ها در كشور/ تسهيم دانش بين افراد جامعه بيمه اي كشور / افزايش سرعت تصميم گيري/ خدمات مطلوب تر به بيمه شوندگان بيمه زندگي/ بهبود عملكرد شركتهاي بيمه اي) مي شود.

The main purpose of this research is to present a model for the development of life insurance culture in Iran with a grounded theory approach. The research method is qualitative. The study population includes all experts and university professors and managers of insurance companies. Since grounded theory does not seek a general or general theory and does not claim to generalize the theory, so sampling has not been used in a quantitative manner. Rather, judgmental (theoretical) sampling has been chosen. Of course, in the first step, 25 people have been identified. However, during the interviews, 17 people were saturated with opinions that refused to continue the interview and the final conclusion was made. It is enough with the title of the treatise. The results of the final qualitative model show that the causal conditions affecting the model include: trust / management style / leadership / policy / expert network. The most important strategies to improve insurance culture include: marketing / systematic communication with stakeholders / advertising / awareness Finally, the consequences of using the calculated model are: designing and presenting a model for the development of life insurance culture in Iran, which deviates from (strengthening the share of life insurance in the insurance portfolio in the country / sharing knowledge among individuals in the insurance community / increasing decision speed / More desirable services to life insurance policyholders / Improving the performance of insurance companies).