مطالعه اثر وزن مولكولي پلي دي ال-لاكتيك اسيد بر پارامترهاي حافظه شكلي به كمك شبيه‌سازي ديناميك مولكولي

پليمرهاي حافظه دار زيرمجموعه‌اي از مواد هوشمند هستند كه مي‌توانند شكل اوليه‌شان را بعد از تغيير شكل موقت بازيابي نمايند. اين دسته از پليمرها داراي كاربردهاي فراواني بوده و در سال هاي اخير نظر بسياري از صنايع (به‌خصوص پزشكي) را به خود جلب كرده‌اند. هدف اصلي اين مطالعه، بررسي تأثير وزن مولكولي بر پارامترهاي مختلف حافظه شكلي پليمر مي‌باشد. علاوه بر اين، مكانيزم هاي حاكم بر رفتار حافظه‌داري پليمرها مورد مطالعه قرار مي‌گيرد. محاسبه‌ي دماي انتقال شيشه اي و تأثير اين پارامتر بر رفتار حافظه شكلي پليمر از ديگر اهداف اين پژوهش مي باشند. در اين مطالعه، همه مدل‌ها با نرم‌افزار متريالز استوديو ساخته شده و تمامي شبيه‌سازي‌ها با استفاده از نرم‌افزار لمپس انجام شده است. طبق نتايج حاصل، دماي انتقال شيشه‌اي پليمر با افزايش درجه پليمريزاسيون افزايش مي‌يابد. ادامه‌ي مطالعات در راستاي دستيابي به ريزساختاري بهينه نشان داد كه با افزايش وزن مولكولي از g/mol 36000 به g/mol108000، پارامتر تثبيت شكل از 90% به 94% افزايش مي‌يابد. برخلاف تثبيت شكل، پارامتر بازيابي شكل روندي نزولي را با افزايش وزن مولكولي دنبال مي‌كند. اين روند كاهشي، ناشي از افزايش نسبت فاز ثابت به فاز بازگشت‌پذير با افزايش وزن مولكولي پليمر است.