بررسي تأثير پارامترهاي پوشش‌دهي فرآيند HVOF بر روي كيفيت و خواص سايشي پوشش كاربيد تنگستن ايجاد شده روي فولاد 4130

در اين مطالعه، ريزساختار پوشش هاي كاربيد تنگستن ايجاد شده به روش فرآيند سوخت اكسيژني با سرعت‌بالا (HVOF) بر روي فولاد 4130 در شدت هاي پاشش متفاوت در محدوده 6.5 تا Bar 7.2 و مقدار پودر مصرفي 60 تا gr/min80 مورد بررسي قرار گرفت. تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) نشان داد كه با انتخاب پارامترهاي مناسب فرآيند پوشش دهي، مي توان ميزان تخلخل هاي ايجاد شده و توزيع يكنواخت تر آن ها را در كل سطح پوشش، تعيين كرد. نتايج حاصل از پراش پرتوايكس (XRD)، حضور كاربيدهاي WC و W6C2.54 در نمونه هاي پوشش داده شده را تأييد كرد. با افزايش مقدار پودر تزريقي از 60 به gr/min80 به دليل عدم زمان لازم براي ذوب كامل ذرات كاربيد تنگستن و در نتيجه عدم توزيع يكنواخت ذرات پوشش بر روي زيرلايه، سختي پوشش ها به دليل ايجاد ميزان تخلخل هاي بيشتر كاهش پيدا مي كند. نتايج حاصل از آزمون سايش نشان داد كه پوشش هاي اعمالي در تمامي شرايط نسبت به نمونه كنترل، مقاومت به سايش بالاتري از خود نشان مي دهند. با مشخصه يابي و مطالعه ي تمامي نتايج، اين نكته حاصل مي گردد كه سرعت پاشش در فرآيند HVOF، تأثيرگذارتر از مقدار پودرهاي مصرفي است. نتايج نشان داد كه مكانيزم سايش پوشش W2، تركيبي از مكانيزم سايش دو جسمي و سه جسمي، سايش خستگي و سايش چسبان مي‌باشد، اين در حالي است كه مكانيزم غالب، سايش خراشان دو جسمي است. نهايتاً پوشش ايجاد شده توسط فرآيند HVOF با شدت پاشش Bar 7.2 و مقدار پودر مصرفي g/min72 (W2) به‌عنوان نمونه بهينه در بين تمامي پوشش ها، ازنظر بهترين مقاومت به سايش معرفي مي گردد.