تأثير زمان پيرسازي بر ريزساختار و خواص مكانيكي سوپر آلياژ IN617 در دماي °C900

تغييرات ريزساختاري و خواص مكانيكي سوپر آلياژ IN617 پيرسازي شده در دماي 900 درجه و زمان‌هاي مختلف از يك ساعت الي 2000 ساعت مورد بررسي قرار گرفت. جهت بررسي از آزمايش‌هاي متالوگرافي، SEM، TEM، استخراج فازها از زمينه، XRD و خواص مكانيكي استفاده شد. با شروع زمان پيرسازي حتي در يك ساعت اول كسر سطحي قابل‌توجهي از كاربيدهاي مرزدانه‌اي و درون‌دانه‌اي تشكيل شد كه ابتدا به بلوكي شكل و با افزايش زمان پيرسازي به بيش از 1000 ساعت از نظر ابعادي رشد يافته و به شكل‌هاي صفحه‌اي، شبه‌كروي و ميله‌اي تغيير يافتند. كاربيدها به‌مرور در مرزدانه‌ها، درون‌دانه‌ها و مرزهاي دوقلويي و در زمان 2000 ساعت در بيشتر مرزدانه‌ها به شكل پيوسته تشكيل شد. اكثر كاربيدها از نوع M23C6 و درصد كمي از نوع M6C است. در يك ساعت اول پيرسازي درصد بسيار كمي از فاز γ’ در ساختار پديد آمد؛ ولي در ادامه اين فاز حل شده و فقط در پيك‌هاي اشعه ايكس رسوبات استخراج شده از زمينه شناسايي شدند. علاوه بر كاربيدها فاز Ti(C,N) از ابتدا در ساختار وجود داشته و از زمان‌هاي 1500 به بعد به دليل وجود كربن در آن بخش كمي از آن به كاربيد استحاله مي‌يابد. سختي، استحكام نهايي در دماي محيط و استحكام نهايي در دماي 750 درجه با افزايش زمان پيرسازي اندكي بهبود مي‌يابند، اما بعد از 2000 ساعت پيرسازي، خواص به مقادير ورق نو كاهش مي‌يابند. به دليل تشكيل كاربيدهاي مرزدانه‌اي و درون‌دانه‌اي انرژي ضربه بعد از 2000 ساعت پيرسازي، معادل يك چهارم ورق نو است؛ دليل آن اين است كه نوع شكست بعد از 100 ساعت پيرسازي از نوع نرم به ترد مرزدانه‌اي تغيير مي‌يابد.