سنتز فروسيال فريت روي و بررسي خواص مغناطيسي و رئولوژيكي آن

در اين پژوهش ابتدا با استفاده از روش همرسوبي و با اضافه كردن روي به فريت آهن در مقادير مختلف نانوذرات فريت روي سنتز گرديد. سپس نانوذرات سنتز شده با استفاده از اولئيك اسيد و پلي اتيلن گلايكول عامل دار شده و با استفاده از سه سيال آب، روغن موتور و اتيلن گلايكول فرو سيال‌هاي متفاوت تهيه شد و خواص مغناطيسي و رئولوژيكي آن‌ها با يكديگر مقايسه گرديد. براي بررسي ساختاري و مورفولوژي ذرات سنتز شده از آناليز اشعه ايكس و ميكروسكوپ الكتروني روبشي استفاده شد. خواص مغناطيسي نانو ذرات و فروسيال ها با استفاده از مغناطيس سنج نمونه ارتعاشي (VSM) اندازه‌گيري گرديد. پيوند بين سطح ذرات و تركيبات پايداركننده سطحي به كمك روش طيف‌سنج مادون‌قرمز (FTIR) و پايداري سيال‌ها و رئولوژي آن‌ها به ترتيب به روش رسوب‌گذاري و رئومتر بررسي شدند. نتايج تحقيق نشان داد توزيع مجدد كاتيون هاي آهن و روي در مكان هاي چهار وجهي و هشت وجهي مي تواند به طور قابل‌ملاحظه‌اي باعث تغيير و افزايش مغناطش اشباع1 شود. مغناطش اشباع نانوذرات فريت روي سنتز شده نسبت به فريت آهن (Fe3O4) 57 درصد افزايش را نشان دادند. نانوذرات داراي اندازه ميانگين 35 نانومتر بودند. فروسيال‌هاي با پايه روغن موتور و نانوذرات عامل دار شده توسط اولئيك اسيد بيشترين پايداري و مقدار مغناطش اشباع را داشتند و در نتيجه براي بررسي خواص رئولوژيكي مورد استفاده قرار گرفتند. فرو سيال‌هاي مورد بررسي داراي رفتار غير نيوتني بودند و بيشترين تغيير رفتار از حالت نيوتني مربوط به سيال با 15 درصد حجمي از نانوذرات بود.