انتخاب لاين‌هاي مطلوب جو از نظر خصوصيات زراعي با استفاده از شاخص انتخاب ژنوتيپ ايده‌آل (SIIG)

اين تحقيق، به‌منظور بررسي تنوع فنوتيپي 108 لاين خالص جو در قالب طرح آگمنت همراه با چهار شاهد در شش بلوك، در مزرعه ايستگاه تحقيقات كشاورزي داراب (1400-1399) انجام شد. به‌منظور انتخاب بهترين لاين‌ها از نظر عملكرد و ساير صفات مورد بررسي از شاخص SIIG استفاده شد. نتايج تجزيه حداكثر درست نمايي محدود شده (REML) نشان داد كه كمترين و بيشترين ميزان وراثت‌پذيري عمومي به‌ترتيب مربوط به صفات تعداد روز تا ظهور سنبله (0/21) و تعداد روز تا رسيدن (0/97) بود. براساس شاخص SIIG، لاين‌هاي مورد بررسي در پنج گروه تقسيم‌بندي شدند. نتايج شاخص SIIG نشان داد كه لاين‌هاي L86 و L38 به‌ترتيب با بيشترين (0/640) و كمترين (0/249) مقدار SIIG، بهترين و ضعيف‌ترين لاين‌ها بودند. نتايج گروه‌بندي لاين‌ها براساس شاخص SIIG نشان داد كه لاين‌هاي گروه يك و دو و لاين‌هاي L22، L62، L80، L64، L51، L10، L96، L73، L81، L100، L69 و L97 از گروه سه، جزء لاين‌هاي برتر در اين تحقيق بودند و مي‌توان از آنها براي تحقيقات تكميلي استفاده كرد. نتايج نشان داد كه شاخص SIIG به‌خوبي توانست ژنوتيپ‌ها را براساس صفات عملكرد دانه، تعداد سنبله در متر‌مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن سنبله و ارتفاع بوته به‌طور همزمان گروه‌بندي كند و همچنين در مجموع انطباق نسبي بين شاخص SIIG و تجزيه به مولفه‌هاي اصلي وجود داشت، بنابراين شاخص SIIG روشي مناسب براي انتخاب ژنوتيپ‌هاي ايده‌آل براساس چند صفت به‌طور همزمان است.