كاهش سميت تنش شوري در گل نرگس (Narcissus tazetta) با كاربرد برگي متيل‌جاسمونات

در مطالعه حاضر، اثر محلول پاشي متيل‌جاسمونات (صفر، 50، 100 و 200 ميكرومولار) بر بهبود تحمل به تنش شوري (2 (عدم تنش)، 4 و 8 دسي‌زيمنس بر متر) در گل نرگس طي سال‌هاي 1398 و 1399 در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي اصفهان (خوراسگان) مورد مطالعه قرار گرفت. در اين پژوهش، آزمايشي گلداني به صورت فاكتوريل بر اساس طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. نتايج نشان داد كه همزمان با افزايش شوري، محتواي كلروفيل، شاخص پايداري غشا، سطح برگ، وزن تر و خشك اندام‌هاي هوايي و ريشه و غلظت پتاسيم كاهش و غلظت سديم و كلر برگ و سوخ افزايش يافتند. با اين حال، محلول پاشي متيل‌جاسمونات با كاهش غلظت سديم و كلر و همچنين افزايش غلظت پتاسيم در گياه باعث بهبود شرايط رشد و درنتيجه افزايش بيوماس گياه در شرايط تنش شوري شد. برهم كنش شوري و متيل‌جاسمونات نشان داد كه تحت شرايط شوري 8 دسي‌زيمنس بر متر، كاربرد 50، 100 و 200 ميكرومولار متيل‌جاسمونات به ترتيب باعث كاهش 5، 14 و 7% سديم برگ، 4، 17 و 3% سديم سوخ و 11، 13 و 7% كلر برگ گل نرگس نسبت به عدم كاربرد متيل‌جاسمونات شد. كاربرد 100 ميكرومولار متيل‌جاسمونات باعث افزايش 12% پتاسيم برگ شد. بنابراين كاربرد ۱۰۰ ميكرومولار متيل‌جاسمونات بهتر از ساير سطوح مورد استفاده در اين مطالعه، باعث افزايش تحمل گل نرگس در برابر شوري شد.