تأثير تنش خشكي، كود زيستي و نانو كود پتاسيم برشاخص سطح برگ، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و كيفيت دانه كينوا (Chenopodium quinoa Willd)

به‌منظور بررسي اثر تنش خشكي، كود زيستي و نانو كود پتاسيم بر گياه كينوا آزمايشي به‌صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار و در دو سال 97-1396 و 98-1397 در استان تهران منطقه احمد آباد مستوفي اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل تنش خشكي در چهار سطح (0/015 (شاهد)، 0/3، 0/6 و 0/9 مگاپاسگال) به‌عنوان عامل اصلي و دو عامل كود زيستي (تركيبي از باكتري‌هاي آزادزي تثبيت كننده نيتروژن و قارچ ميكوريزا در چهار سطح (عدم كاربرد (شاهد) و 1، 2 و 3 درصد) و نانو كود پتاسيم در دو سطح (عدم كاربرد (شاهد) و كاربرد) به‌عنوان عوامل فرعي به‌صورت فاكتوريل در كرت‌هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه بيشترين شاخص سطح برگ (3/38)، وزن هزار دانه (2/56 گرم) و شاخص برداشت (31/7 درصد) در شرايط نرمال آبياري و كاربرد نانو كود پتاسيم به‌دست آمد. بيشترين ميزان پتاسيم (0/115 درصد)، آهن (154 ميلي‌گرم بر صد گرم ماده خشك) و كربوهيدرات‌هاي دانه (76/8 درصد) در شرايط نرمال آبياري، كاربرد سه درصد كود زيستي و كاربرد نانو كود پتاسيم و كمترين ميزان آنها در شرايط تنش شديد، عدم كاربرد كود زيستي و نانو كود پتاسيم به‌دست آمد. با افزايش شدت تنش، ميانگين كلسيم و منيزيوم دانه به‌ترتيب از 0/273 و 0/240 درصد در شرايط نرمال آبياري به 0/145 و 0/142 درصد در شرايط تنش شديد كاهش يافت. تنش خشكي باعث افزايش پروتئين و كاهش روغن دانه كينوا شد، اما كاربرد كود زيستي و نانو كود پتاسيم آنها را بهبود بخشيد. بنابراين هم در شرايط نرمال آبياري و هم در شرايط وجود تنش خشكي، كاربرد 3 درصد كود زيستي و نانوكود پتاسيم جهت بهبود كيفيت دانه كينوا توصيه مي‌شود.