بررسي نقش « هويت» در بحران هاي بين المللي: مطالعه موردي بحران سوريه

هويت را مي توان حلقه اتصال نظريه سازه انگاري با مطالعات نظري مرتبط با بحران هاي بين المللي دانست. هويت ها پايه و اساس منافع و نقش ها مي باشند و بازيگران بر اساس هويتي كه براي خود متصور هستند دوست و دشمن خود را مشخص مي كنند. لذا هدف مقاله پيش رو پاسخ به اين پرسش است كه «هويت» چه نقشي در «بحران هاي بين المللي» ايفا مي كند؟ در پاسخ به اين پرسش با استفاده از روش توصيفي تحليلي اين فرضيه آزمون مي شود كه  اگر بازيگراني با هويت هاي متعارض، درگير يك بحران شوند؛ آن بحران تشديد شده و به احتمال زياد منجر به شيوه هاي خشن مديريت بحران خواهد شد. بهترين نمونه اين فرضيه نيز بحران سوريه است. شروع بحران سوريه به شدت متاثر از بحران هويت در داخل دولت سوريه بود؛ به همين دليل دو تعارض هويتي (نوسلفي علوي) و (كردي عربي) در بحران برجسته شد و در ادامه نيز دو محور انقلابي و محافظه كار به رهبري ايران و عربستان و همچنين بازيگر سوم يعني اردوغان با تمايلات عثمانيگري خود وارد بحران شده و تمام توان خود و نيروهاي نيابتي و متحدين خود را براي حذف «دگرهاي» هويتي خود بكار گرفتند.