رابطه قاعده نفي سبيل با توافق برجام ( تعامل يا تعارض)

The Relationship between the Mustache Denial Rule and the Borjam Treaty (Interaction or Conflict)

برجام كه حاصل مذاكرات طولاني بين ايران و 5+1 بود و اميد ها براي حل پرونده اتمي ايران پس از حدود 2 دهه را افزايش داده بود با انتخاب دونالد ترامپ و خروج ايالات متحده از آن ، عملا به سندي ناكارآمد تبديل گشت. مسئله اصلي تحقيق،تحليل رابطه قاعده نفي سلطه از يك سو و قاعده وفا به عهدوپيمان در موضوع توافقنامه برجام و به تبع آن،تبيين اولويت هريك از قواعد مذكور نسبت به ديگري است. در اين مسير و با بررسي ديدگاه هاي فقيهان متقدم و متاخر،معلوم شد، اولا ) پايبندي به عهود در اسلام مشروط به التزام طرف مقابل است و ثانيا ) جان مايه قاعده نفي سبيل كفار،نفي سلطه «ظالمان است» آنچنان كه در آراي امام خميني (ره) و آيت الله خامنه اي بيان گرديده است.بنابراين و با توجه به بد عهدي امريكا در موضوع برجام و مظالم آن نسبت به مردم ايران با تحريم هاي ظالمانه،قاعده نفي سبيل به قاعده وفا به عهد حاكم است. مقاله به شيوه توصيفي و تحليلي تنظيم شده است

With the coming to power of the Republican government in the United States in 2017, the United States of America created a new challenge for the parties by unilaterally withdrawing from the BRICS agreement. In this article, the researchers, in view of the hostile view of the current US leaders in "normalizing Ir@n", try to examine the relationship between the rule of denying the mustache with the Barham Treaty and the principle of fidelity to the covenant. This study deals with the views of earlier and later jurists in assuming the issue and considers the adherent to the covenant in Islam conditional on the commitment of the other party, and at the same time interprets the essence of the rule of denying the mustache as denying the tyrant domination as Mousavi Khomeini, Ruhollah and Khamenei, Seyed Ali Iranian leaders agree.