مطالعۀ انتقادي چيستي قاعدۀ شناسايي در نظام حقوقي

A Critical Study of the Essence of the Rule of Recognition

هربرت ال.هارت - فيلسوف حقوق معاصر - قاعدۀ شناسايي را معيار غايي اعتبار نظام حقوقي و قواعد آن مي‌داند. در صورت تشكيك در اعتبار قاعده در هر نظام حقوقي بدوي -كه تنها داراي قواعد اولي هستند، به‌دليل نبود معياري رسمي و معتبر براي شناسايي آن، ايراد «عدم قطعيت» به‌وجود مي‌آيد. اما در نظام حقوقي بالغ، قواعد ثانوي –قاعدۀ شناسايي، تغيير و نظارت- نقصان عدم قطعيت، ايستايي و ناكارامدي را برطرف مي‌سازد. هدف از اين پژوهش بررسي و تحليل قاعدۀ شناسايي به‌مثابۀ معياري براي تعيين اعتبار ساير قواعد در نظام حقوقي يا پوچي آن است. مطالعات انتقادي قاعدۀ شناسايي را به چهار دسته تقسيم كرده‌ايم؛ نقد نخست مربوط به درون‌مايۀ نظام حقوقي است، بدين‌معنا كه دايرۀ شمولش خودبسندگي آن را تعيين كند. نقد دوم به فقدان خصيصۀ دستوري قاعدۀ شناسايي بازمي‌گردد. سومين نقد، ناسازگاري آن با معيار غايي اعتبار نظام حقوقي را اماره‌اي بر فقدان قاعدۀ شناسايي مي‌داند. در نهايت نقد قاعدۀ مزبور از ديدگاه هرمنوتيك است. اگرچه برخي نيز با نقد روش‌شناسي پوزيتيويستي هارت، قاعدۀ شناسايي را از اساس فاقد خصيصۀ قاعده مي‌دانند و «ايدۀ شناسايي» را در مقابل آن مطرح مي‌كنند.

Herbert L. Hart considers the rule of recognition as the ultimate criterion for the validity of a legal system and its rules. Doubts about the validity of a rule in a primitive legal system-which has only primary rules- due to lack of a formal and valid criterion for recognition, leads to the “uncertainty issue”. But in a matured legal system, secondary rules – rules on recognition, change, and supervision – remove the system’s uncertainty, instability and inefficiency. The purpose of this research is to analyze and identify the rule of recognition as a criterion for determining the validity of other rules in a legal system. Criticisms of the recognition rule have been divided into four categories; the first critique is related to the essence of the legal system meaning that its scope determines its autonomy. The second critique is lack of normative features in the rule of recognition. The third critique is its incompatibility with the ultimate criteria of legal validity. Finally, the fourth critique is hermeneutical. However, some, using Hart's positivist methodology, believe that the rule of recognition lacks the characteristics of a rule and suggest "the idea of recognition" instead.