رابطه بين سكوت سازماني و فراموشي سازماني با عملكرد كاركنان وزارت علوم، تحقيقات و فناوري

The relationship between organizational silence and organizational forgetfulness with employee performance Ministry of Science, Research and Technology

هدف پژوهش حاضر تعيين رابطۀ بين سكوت سازماني و فراموشي سازماني با عملكرد كاري كاركنان وزارت علوم، تحقيقات و فناوري است. جامعۀ آماري پژوهش شامل 670 نفر از كاركنان وزارت علوم، تحقيقات و فناوري مي­باشد كه با استفاده از جدول مورگان، تعداد 244 نفر به‌صورت نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب گرديد. روش تحقيق از نوع توصيفي_همبستگي است. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي استاندارد عملكرد كاري هرسي و بلانچارد (1998)، سكوت سازماني واكولا و بورادوس (2005) و پرسشنامۀ فراموشي سازماني مشبكي و همكاران (1391) استفاده شد كه روايي و پايايي آن‌ها مورد تأييد قرار گرفت. اطلاعات گردآوري‌شده با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS و آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. با استفاده از آزمون رگرسيون نشان داده­شد كه بين سكوت سازماني و فراموشي سازماني با عملكرد كاري كاركنان، رابطۀ مثبت معناداري وجود دارد. همچنين سكوت سازماني و فراموشي سازماني تقريباً 46 درصد از تغييرات در ميزان عملكرد كاركنان را پوشش مي‌دهند. با افزايش سكوت سازماني خاموش، سكوت سازماني مطيعانه و سكوت سازماني دوستانه عملكرد كاري كاركنان كاهش و با افزايش فراموشي هدفمند و فراموشي تصادفي، عملكرد كاري كاركنان كاهش مي‌يابد.

This study aims to identify the relationship between organizational silence- organizational forgetting and employees’ performance. The statistical population includes 670 employees in Science and Technology Ministry, 244 people were selected by stratified random sampling using Morgan Table. In order to collect data, standard performance questionnaire of Carry Hersey and Blanchard(1998), organizational silence by Vakula and Broadus (2005), and the questionnaire of organizational forgetting by Moshabbaki and et. al (2011) were used and their reliability and validity were confirmed. The collected data was analyzed through SPSSS software and inferential descriptive statistics. Using Regression Test, it was proved that there is a positive and significant relationship between organizational silence and organizational forgetting and employees’ performance; organizational silence and organizational forgetting cover approximately 46% of variations in employees’ performance rate. Performance decreases by the rise of quiet organizational silence, acquiescent organizational silence, and pro-social organizational silence. Also, performance decreases by the rise of intentional or accidental forgetting.