عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش برنامه كاربرد عملي مهارت‌هاي رابطه صميمانه بر سبك‌هاي ارتباطي و ابرازگري هيجان زنان داراي نارضايتمندي زناشويي
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Practical Application of Intimate Relationship Skills on Communication Styles and Emotion Expression in Women with Marital Dissatisfaction
پديد آورندگان :
نبي زاده، نوشين دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - دانشكده علوم انساني , غلامزاده جفره، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - دانشكده علوم انساني - گروه مشاوره
كليدواژه :
مهارت‌هاي رابطه صميمانه , ابرازگري هيجان , سبك‌هاي ارتباطي , نارضايتمندي زناشويي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان اثربخشي آموزش برنامه كاربرد عملي مهارت‌هاي رابطه صميمانه بر سبك‌هاي ارتباطي و ابرازگري هيجان زنان داراي نارضايتمندي زناشويي انجام شد. جامعه آماري شامل كليه زنان متاهل داراي نارضايتي زناشويي مي‌باشد كه در سال 1399 به مراكز مشاوره شهر اهواز مراجعه نمودند. در اين پژوهش، 30 زن متأهل به شيوه‌ي نمونه‌گيري هدفمند، انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه 15 نفره آزمايش و كنترل قرار گرفتند. طرح پژوهش، نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. از پرسشنامه‌هاي الگوهاي ارتباطي كريستنس و سالاوي (1991)، شاخص رضايت زناشويي چونگ و هادسون (1982) و پرسشنامه ابرازگري هيجان كينگ و امونز (1990) براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. گروه آزمايش، بسته آموزشي را طي 9 جلسه‌ي 120 دقيقه‌اي دريافت كرد و گروه كنترل مداخله‌اي را دريافت نكرد. براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس چندمتغيري و تك‌متغيري استفاده شد. نتايج نشان داد برنامه آموزش كاربرد عملي مهارت‌هاي رابطه صميمانه بر بهبود سبك‌هاي ارتباطي و ابراز هيجان زنان داراي نارضايتمندي زناشويي اثربخش است.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to investigate the effectiveness of practical application of intimate relationship skills on communication styles and emotion expression of women with marital dissatisfaction. The statistical population included all women with marital dissatisfaction who referred to the consulting centers on 1399 in Ahvaz city. The study sample consisted of 30 women who were selected by purposive sampling and randomly assigned into two of experimental and control groups 15 subjects each. The study design was semi-experimental type with pretest-posttest and control group. Christens and Sullaway Communication Patterns Questionnaire (1984), Chong and Hudson (1982) Marital Satisfaction Index and King and Emmons (1990) Emotion Expression Questionnaire were implemented to collect data. The experimental group received the treatment protocol for 9 sessions, 120 minutes each. The control group received none. The results of covariance analysis showed that teaching the practical application of intimate relationship skills has led to the improvement of communication styles and expression of emotion in women with marital dissatisfaction.
