ولايت و شئونات آن در قرآن و عرفان

ولايت و رهبري ، از مهم ترين مسايل در معارف ديني و نيز مباحث عرفاني است.اين مقام گاه در مقام ظاهر و تشريع و قانون گذاري و حكومت داري و گاه در مقام باطن و تكوين است. از اين رو واژه «ولي»و مشتقات آن ، يكي از پركاربردترين واژه هاي قرآن كريم است كه به صورتهاي گوناگون نازل شده است. اين واژه 236 بار در قران كريم آمده كه 112 مورد آن به صورت فعل و 124 مورد ديگر به صورت اسم به كار رفته است. واژه ولايت فقط دو بار در قرآن آمده است،كه در هر دو مورد به صورت ولايت استفاده شده است . بنابراين ولايت، يكي از مهمترين و اساسي ترين محورهاي بحث هاي قرآني و عرفاني است تا جايي كه در روايت هاي بسياري آمده، و به تمامي مراتب و مفاهيم آن پرداخته شده است. سوال اصلي اين مقاله مقام ولايت و خاتميت و شيون آن در قرآن و عرفان اسلامي مي باشد زيرا ولايت كليد ديگر فرايض است و اين والي امر است كه ما را به سوي ديگر واجبات آنگونه كه خداوند مي خواهد، رهنمون مي سازد، بنابراين كسي كه ولايت ندارد يا شناختي نسبت به مقام ولايت ندارد در گمراهي به سر مي برد، چرا كه او نمي تواند اعمالش را آن گونه كه مورد خواست خداست، انجام دهد. در اين مقاله، به بيان مباني نظري تحقيق كه شامل تعريف جامعي از مقام ولايت و خاتميت و شيون و مراتب آن در قرآن و عرفان اسلامي مي باشد پرداخته شده و سپس به ديدگاه هاي مختلف از ميان مهم ترين كتب موجود پرداخته شده است.