ضرورت مراعات اخلاق و رفتار اعتقادي كارگزاران حكومت ديني از منظر امير المومنين عليه السلام

همه به نيكي مي دانند حكومت‌ علوي‌ تمام‌ قدرت‌ خود را براي‌ خدمت‌ به‌ مردم‌ به‌ كار گرفت‌ وكوشيد فساد اداري‌ بر جاي‌ مانده‌ از گذشته‌ را از بين‌ ببرد. اميرمومنان ‌(ع) درمدت‌ كم‌تر از پنج‌ سال‌ حكومت‌، در راه‌ اصلاح‌ رابطه‌ كارگزاران‌ با مردم‌،گام‌هاي‌ مثبتي‌ برداشت‌ و بنيان‌ حكومتي‌ مردم‌ را پي‌ريخت‌. بر كناري‌كارگزاراني‌ كه‌ خود را در تصرف‌ بيت‌المال‌ و تجاوز به‌ حقوق‌ مردم ‌تام‌الاختيار مي‌دانستند و گماردن‌ كارگزاران‌ جديد مورد اعتماد و داراي‌حسن‌ سابقه‌، گام‌هاي‌ مثبتي‌ در جهت‌ فراهم‌ سازي‌ خشنودي‌ خدا و مردم‌ بود و زمينه‌را براي‌ اجراي‌ احكام‌ حيات‌ بخش‌ اسلام‌ و احقاق‌ حق‌ و اجراي‌ عدالت‌ فراهم‌ساخت‌. امام‌ علي ‌(ع) ضوابطي‌ را در گزينش‌ كارگزاران‌ و اصلاح‌ رفتار آن‌هاارايه‌ داد و آنان‌ را به‌ ويژگي‌هاي‌ اخلاقي‌ شايسته‌ سفارش‌ و به‌ پيراستن‌ خود از ناشايستگي‌ها و آفات‌ اخلاقي‌ ترغيب‌ كرد. اين‌ها اموري‌ است‌ كه‌ در تنظيم ‌درست‌ رابطه‌ كارگزاران‌ با مردم‌ و رفتار با آن‌ها، تاثير مثبت‌ و سازنده‌ دارد. در ابتدا مفاهيم و تعريف و توضيح داده شده است و پس از آن، به مباني اخلاق كارگزاران در نظام اسلامي، به روش كتاب خانه اي، پرداخته شده است. سپس مهم‌ترين اصول اخلاقي لازم براي كارگزاران با استفاده از سخنان معصومين بويژه حضرت امير (ع) مانند: تقوا، عدالت، امانتداري، تواضع، عفو و احسان و اعتراف به گناه و اشتباه، احتياط و مواظبت در امر بيت‌المال، ساده‌زيستي، نظريه تحليل سيستمي چنين نتيجه‌گيري شده است.