عنوان مقاله :
تأثير تعاملي تمرين شنا و مكمل كراتين بر مقاومت انسوليني و تحمل گلوكز موشهاي صحرايي نر چاق
عنوان به زبان ديگر :
Effect of training and creatine supplementation interaction on insulin resistance and glucose tolerance in obese male rats
پديد آورندگان :
پارسا، حسام دانشگاه بوعلي سينا همدان - دانشكدة علوم ورزشي، همدان، ايران , زارعي، مرتضي دانشگاه بوعلي سينا همدان - دانشكدة علوم ورزشي، همدان، ايران
كليدواژه :
تحمل گلوكز , مقاومت انسولين , تمرينات ورزشي , چاقي , غذاي پرچرب , كراتين
چكيده فارسي :
تحقيق حاضر بهمنظور بررسي تأثير مكمل كراتين بهتنهايي يا در حالت تركيب با ورزش شنا بر مقاومت انسوليني، تحمل گلوكز و كارايي انسولين موشهاي صحرايي نر چاق انجام گرفت.
روشها: 50 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار (15±160 گرم)، بهصورت تصادفي در پنج گروه قرار گرفتند: كنترل، غذاي پرچرب، مكمل كراتين، تمرين شنا و مكمل كراتين همراه با تمرين شنا. برنامة تمرين شامل مدت دوازده هفته تمرين شنا بود كه هر دو هفته يكبار زمان تمرين بيشتر ميشد. در انتها موشهاي صحرايي تحت آزمون تحمل گلوكز خوراكي (OGTT) قرار گرفتند و نمونههاي خوني براي سنجش مقادير TG, HDL و انسولين گرفته شد. همچنين عضلة نعلي طرف راست براي سنجش ميزان پروتئين PGC-1α برداشته شد.
نتايج: چاقي بهتنهايي سبب افزايش مقاومت انسولين و كاهش تحمل گلوكز و كارايي انسولين موشهاي صحرايي شد و مكمل كراتين بهتنهايي تأثيري بر اين تغييرات نداشت. تمرين بهتنهايي سبب كاهش مقاومت انسولين و افزايش تحمل گلوكز و كارايي انسولين موشهاي صحرايي چاق شد و مكمل كراتين همراه با تمرين تأثير فزاينده بر تغييرات ذكرشده داشت. چاقي به كاهش بيان پروتئين PGC-1α و تمرين به افزايش سطح اين پروتئين منجر شد. مكمل كراتين بهتنهايي يا با ورزش تأثيري بر بيان اين پروتئين نداشت (05/0P<).
نتيجهگيري: نتايج پژوهش حاضر براي اولين بار نشان داد كه تركيب مكمل كراتين و تمرين شنا سبب بهبود كنترل گلايسميك، كاهش مقاومت انسولين و افزايش كارايي انسولين در موشهاي صحرايي چاق شد. تمرين به افزايش بيان پروتئين PGC-1α انجاميد، اما مكمل كراتين بر تغييرات اين پروتئين تأثير نداشت.
چكيده لاتين :
The present study was undertaken to explore the effects of exercise training and creatine supplementation interaction on insulin resistance and glucose tolerance in obese male rats.
Methods: 50 male Wistar rats (weigh; 160 ± 15 g) were randomly divided into five groups. Control, High-fat Diet, High-Fat Diet plus creatine supplementation, High-Fat Diet plus exercise training and High-Fat Diet plus Creatine plus exercise training. Training program was 12 weeks swimming and each week its duration increased. At the end, rats underwent the glucose tolerance test (OGTT) and the blood samples for analyzing TG, HDL and insulin collected. Moreover, for determining of PGC-1α expression the SOL muscle dissected.
Results: Obesity resulted in increased insulin resistance level and it also reduced glucose tolerance and insulin efficiency; creatine supplementation alone did not affect these changes. Training reduced insulin resistance and also elevated glucose tolerance and insulin efficiency in high-fat fed rats and creatine supplementation combined with training had additive effect on these variables. High-fat diet reduced PGC-1α protein level and training elevated it. Creatine supplementation alone or combined with training did not change the expression of this protein (P < 0.05).
Conclusion: For the first time, this study shows that combined creatine supplementation with training resulted in improved glycemic control and insulin efficiency and it also reduced the insulin resistance of obese rats.
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزش و فعاليت بدني