طراحي و ساخت محدودساز پلاسمايي به منظور محافظت از سامانه‌هاي مخابراتي

انرژي پالس‌هاي الكترومغناطيسي باعث اختلال و از كار افتادگي سامانه هاي الكترونيكي به‌كار رفته در رادارها و تجهيزات ارتباطي نظير سامانه الينت مي شوند. ميزان نفوذ امواج الكترومغناطيسي توان بالا و ميدان‌هاي الكتريكي آن  بر تجهيزات به دو مؤلفه شدت ميدان الكتريكي و نحوه پوشش هدف بستگي دارد. پلاسما يكي از راه‌هاي محافظت در برابر تهديدات الكترومغناطيس مي‌باشد. هنگامي‌كه پالس الكترومغناطيسي در محدودساز پلاسمايي پخش مي‌شود، ذرات بار شتاب مي‌گيرند و ميدان مغناطيسي ناشي از موج الكترومغناطيسي حادث شده، مي‌تواند حالت گاز را به پلاسما تغيير دهد. در اين مقاله، تئوري طراحي يك محدود‌ساز پلاسمايي در در محدوده فركانسي 1/8 تا 2/8 گيگاهرتز با ساختاري جديد نشان داده شده است. با معرفي انواع منابع ايجاد توان به تحليل عددي، شبيه‌سازي و بهينه‌سازي محدودساز پلاسمايي پرداخته شده و نمونه اوليه محدودساز پلاسمايي براي حفاظت از گيرنده الينت در توان 1200 وات و 1800 وات مورد آزمايش قرار گرفت. نتايج اندازه گيري‌شده، ضريب بازتاب از پورت ورودي را  كمتر از 10 دسي‌يل در بازه فركانس كاري نشان مي دهد. پس از بهينه‌سازي مقدار h در 19 ميلي‌متر و مقدار n حدود 46 ميلي‌متر به‌دست آمد كه در نمونه ساخته شده ما آن را 47 ميلي‌متر يعني دقيقا در مركز قرار داديم. نتايج آزمايشگاهي  به هنگام وقوع پالس‌هاي توان بالا همگرايي بالايي با نتايج روش اجزا محدود را نشان مي‌دهد.