مدل‌يابي ساختاري تبيين باورهاي وسواسي دانش‌آموزان دبيرستاني براساس نشانه‌هاي استرس، اضطراب و افسردگي، باورهاي فراشناختي و عزت‌نفس: نقش ميانجيگري آشفتگي استنتاج

مقدمه: افكار، تكانه‌ها و يا تصاوير مزاحم هسته اصلي اختلال وسواسي اجباري هستند. از سوي ديگر باورهاي وسواسي عامل مهمي در تبديل افكار مزاحم به افكار وسواسي مي‌باشند. هدف: پژوهش حاضر با هدف مدل ‌يابي ساختاري تبيين باورهاي وسواسي دانش‌آموزان دبيرستاني براساس نشانه‌هاي استرس، اضطراب و افسردگي، باورهاي فراشناختي و عزت‌نفس با نقش ميانجيگرانه آشفتگي استنتاج انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع همبستگي بوده و جامعه آماري شامل همه دانش‌آموزان متوسطه دوم شهرستان اليگودرز در سال تحصيلي ۱۴۰۰۱۳۹۹ بودند. حجم نمونه ۳۰۰ نفر بود كه با شيوه نمونه‌ گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. جمع‌آوري داده‌ها با پرسشنامه‌هاي باورهاي وسواسي (OBQ۴۴)، استرس، اضطراب و افسردگي (DASS۲۱)، باورهاي فراشناختي (MCQ۳۰)، آشفتگي استنتاج (ICQEV) عزت‌نفس (RSES) انجام شد. تحليل داده‌ ها با روش مدل‌سازي معادلات ساختاري توسط نرم‌افزارهاي SPSS نسخه ۲۰ و AMOS نسخه ۲۴ انجام شد. يافته ‌ها: شاخص‌هاي برازندگي مدل اندازه‌گيري (RMSEA=۰/۰۸۴, x۲/df=۳/۱۲) از برازش مدل اندازه‌گيري حمايت كردند. همچنين شاخص‌هاي برازندگي مدل ساختاري (RMSEA=۰/۰۶۴, x۲/df=۲/۲۴) نشانگر برازش مدل ساختاري با داده‌هاي گردآوري شده بودند. نتيجه‌گيري: باورهاي فراشناختي، نشانه‌هاي استرس، افسردگي، اضطراب و عزت‌نفس از عوامل موثر بر باورهاي وسواسي بودند، كه آشفتگي استنتاج در روابط آنها با باورهاي وسواسي نقشي ميانجي ايفا مي‌نمود. ازاين ‌رو در اصلاح باورهاي وسواسي حذف و يا تعديل عوامل سببي پيشنهاد مي‌شود.