بررسي روش تفسير عرفاني در تفسير شريف مخزن العرفان

روش تفسير، مستند يا مستنداتي است كه بر اساس آن مفسر به تفسير مي‌پردازد. مخزن العرفان در تفسير قرآن از جمله تفاسير معاصر است كه توسط بانويي ايراني نگاشته شده است. اين تفسير مانند هر تفسير ديگري شامل مباحث مختلفي از جمله اخلاق، تربيت، فلسفه، كلام، عرفان وغيره است.از آنجايي كه همه مفسران در تبيين و فهم آيات قرآن، راهي يكسان نپيموده اند و برخي از مفسران از منابع معتبر نقلي بهره جسته‌اند و برخي بر اساس ذوق و سليقه‌هاي گوناگون به تفسير قرآن پرداخته‌اند، بنابراين ضرورت مي‌يابد تا يك تفسير از نظر روش‌شناسي مورد بحث و بررسي قرار گيرد. روش تفسير اشاري يا عرفاني در تقسيم بندي برخي از دانشمندان روش شناسي تفسير قرآن، در كنار روش عقلي، نقلي و اجتهادي يك روش مستقل مطرح شده است كه ضوابط خاص خود را دارد. پژوهشگر در اين پژوهش به بررسي معيارهاي صحيح تفسير اشاري (عرفاني) در مخزن العرفان پرداخته و با روش توصيفي و تحليل محتوا آيات را بررسي نموده است. از جمله نتايج پژوهش اين است كه مفسر بزرگوار در تفسير عرفاني آيات قرآن هم از آيات و روايات و هم از كلام بزرگان و مفسران ديگر و نيز عرفان موهبتي خود جهت تاويل آياتي كه مستلزم بطن يابي هستند استفاده نموده است؛ و البته پيش از پرداختن به باطن آيات اعتقاد شخصي ايشان، استناد به ظاهر آيات است. پس روش عرفاني نيز در كنار ساير روش‌ها مي تواند در دستيابي به مقاصد آيات موثر باشد كه بانو امين به شايستگي از اين روش بهره جسته است.