بررسي تطبيقي نظريه‌ اخلاق هنجاري در قرآن كريم و عهد جديد

بي‌ترديد نظريه‌ «ارزش»، مهم‌ترين عنصر در هر نظام اخلاقي است. از سوي ديگر، نظام اخلاقي مبتني بر منابع ديني در جهان كنوني، در مقام ارائه‌ نظام اخلاقي كامل‌عيار برآمده است. قرآن كريم و عهد جديد، به‌عنوان دو منبع معتبر در اسلام و مسيحيت نيز در اين راستا آموزه‌هاي فراواني ارائه كرده‌اند. اين دو منبع اصيل ديني، رويكردي غايت‌گرايانه و كمال‌گرا، نسبت ‌به نظريه‌ ارزش اتخاذ نموده‌اند؛ به اين بيان كه هر دو براي رهايي و رستگاري انسان تلاش مي‌كنند؛ با اين تفاوت كه عهد جديد، رهايي از گناه اصلي و بازگشت انسان به جايگاه اول خود را مدنظر قرار داده است و قرآن كريم رهايي از دنيا و تقرّب به خدا و راه يافتن به جايگاهي بالاتر را. همچنين، عهد جديد مواهب دنيوي و در نهايت، ملكوت آسمان‌ها را در نظر گرفته است و قرآن كريم بهره‌مندي‌هاي دنيوي و اخروي را.