شاخص هاي ژئوپليتيكي و ژئواكونوميكي مؤثر در آمايش مناطق مرزي (مورد مطالعه: استان كرمانشاه)

آمايش سرزمين به‌عنوان مجموعه اي از دانش ها، فنون، اصول، سياست ها، برنامه ها، اقدامات و عمليات هماهنگ و منسجمي است كه به‌منظور از بين‌ بردن نابرابري ها، ساماندهي و نظم بخشيدن به فضاها و مكان هاي زيستي و جغرافيايي به كار گرفته مي شود. استان كرمانشاه به دليل واقع‌شدن در مناطق مرزي غرب كشور و هم‌جواري با كشور عراق و دارابودن مرزهاي طولاني و درعين‌حال پيچيده، همواره مسائل خاصي به همراه داشته است. تحقيق حاضر با روش توصيفي تحليلي و روش گردآوري كتابخانه اي - پيمايشي با هدف شناسايي معيارهاي ژئوپليتيكي و ژئواكونوميكي مؤثر تحقق برنامه هاي آمايشي استان كرمانشاه با استفاده از روش هاي آماري T تك نمونه اي و رگرسيون خطي صورت‌گرفته است. نتايج آزمون T تك نمونه اي در بخش شاخصه اي ژئوپليتيكي نشان داد كه نزديكي به قلمرو سياسي بي ثبات و بحران زاي كشور عراق با امتياز ميانگين 3.84 و در بحث شاخصهاي ژئواكونومي عدم توسعه مناسب اقتصادي با امتياز 3.92 بيشترين اهميت را از نظر كارشناسان بر روي تحقق پذيري برنامه هاي آمايشي داشته اند. همچنين نتايج آزمون رگرسيون نشان داد كه معيارهاي ژئوپليتيكي داراي تأثيرگذاري بيشتري بر روي تحقق پذيري آمايش سرزمين در استان كرمانشاه بوده است.