مطالعه چهره‌هاي باليني و هماتولوژيك ازدياد حساسيت به نيش حشرات در اسبان استان خوزستان

ازدياد حساسيت به نيش حشرات يك بيماري پوستي آلرژيك راجعه و مزمن اسب است كه به فراواني در اسبان نگه داري شده در استان خوزستان مورد ظن قرار مي گيرد. هدف از تحقيق حاضر، ارزيابي چهره هاي باليني و هماتولوژيك ازدياد حساسيت به نيش حشرات در اسبان اين استان بوده است. اين مطالعه، روي 255 رأس اسب نژاد عرب، در 6 شهرستان استان خوزستان (شامل شوشتر، باوي، اهواز، سوسنگرد، آبادان و رامهرمز) به انجام رسيد. اسبان تحت بررسي، از نظر حضور و محل ضايعات پوستي معاينه مي شدند. سپس، نمونه خون تعدادي از دام ها (32 رأس اسب سالم و 61 رأس اسب واجد ضايعه)، اخذ مي گرديد. نمونه هاي خون، از نظر سيماي هماتولوژيك ارزيابي مي شدند. داده هاي به دست آمده با استفاده از ارزيابي توصيفي، آزمون آناليز واريانس و مقايسه نسبت ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه اصلي ترين ضايعه قابل مشاهده در دام هاي مبتلا، آلوپسي (با فراواني 93.1 درصد) و كم ترين آن اسكار (1.4 درصد) و همچنين بيش ترين محل بروز ضايعات، ناحيه سر و گردن (85.6 درصد) بوده است. همچنين در عمده اسبان مبتلا (37.5 درصد) نشانه هاي پوستي در تمامي قسمت هاي بدن (شامل سر و گردن، تنه و اندام هاي حركتي) وجود داشته، توزيع ضايعات در نواحي مختلف بدن مشابه بوده است. در ارزيابي آماري نتايج هماتولوژيك، تنها اختلاف بين تعداد بازوفيل ها و مقادير ميانگين حجم گلبول هاي قرمز و ميانگين غلظت هموگلوبين دام هاي سالم و بيمار معني دار تشخيص داده شد(0.05 p). اين مطالعه نشان داد كه در دام هاي مبتلا به ازدياد حساسيت به نيش حشرات، ضايعات پوستي از تنوع، فراواني و توزيع قابل توجهي برخوردار بوده است.