مقايسه روش‌هاي جداسازي، مولكولي و سرولوژي جهت شناسايي كبوتران مشكوك به بيماري سل پرندگان

بيماري سل يكي از قديمي ترين بيماري هاي عفوني مشترك بين انسان و دام است. اهميت بيماري سل پرندگان و خطر روزافزون گسترش اين بيماري در جوامع انساني انگيزه اي مضاعف جهت تشخيص سريع تر اين بيماري فراهم نموده است. مايكوباكتريوم اويوم تحت گونه اويوم مهم ترين عامل بيماري سل در پرندگان مي باشد. نمونه برداري اين تحقيق در سال 13971396 انجام گرفت. بر اساس نشانه هاي باليني 101 كبوتر مشكوك به بيماري سل از گله هاي مختلف انتخاب شدند. ابتدا از كبوتران به منظور تهيه سرم، خون گيري انجام شد و پس از آسان كشي، با انجام كالبدگشايي، به منظور جداسازي عامل با روش كشت و انجام آزمايشات مولكولي نمونه هاي بافتي جمع آوري شد. كشت نمونه ها در سه محيط اختصاصي لونشتاينجانسون گليسيرين دار و لونشتاينجانسون پيروات دار و هرولداگ انجام شد. نمونه ها با استفاده از پرايمرهاي 16S rRNA، IS1245 و IS901 مورد بررسي مولكولي قرار گرفتند. با طراحي سيستم الايزا نمونه هاي سرم از نظر وجود آنتي بادي عليه مايكوباكتريوم اويوم بررسي شدند. با انجام كشت و انجام آزمايشات مولكولي 39 جدايه از مايكوباكتريوم اويوم تحت گونه اويوم جدا شد و در آزمايش سيستم الايزاي طراحي شده 13 مورد آلودگي اين كبوتران به مايكوباكتريوم اويوم تحت گونه اويوم تشخيص داده شد. بر اساس نتايج به دست آمده حساسيت روش كشت و PCR نسبت به روش سيستم طراحي شده الايزا بالاتر بود اما با توجه به ارتباط معني دار اين سه روش با هم و نيز با توجه به ساده، سريع، ارزان و نسبتا غير تهاجمي بودن روش الايزا به نظر مي رسد مي توان از سيستم الايزا جهت غربال گري گله ها در مراحل اوليه بيماري استفاده نمود.