واكاوي تاثير نظم عمومي بر داوري تجاري بين المللي

زمينه و هدف نظم عمومي در زمره مفاهيم بنيادين، معمول و درعين‌حال پرچالش در قلمرو حقوق داخلي و بين المللي است. اين مفهوم، علاوه بر نقش محدودكننده در قلمرو داخلي، در قلمرو بين المللي، اعمال قوانين و قواعد مخالف نظم عمومي كشور ميزبان را بامانع روبرو مي سازد. در هر جامعه اي ارزش ها و مصالح عالي از جايگاه ويژه اي برخوردار هستند. نظام هاي حقوقي ملي در قالب مفهوم نظم عمومي از اين ارزش ها و مصالح عالي در برابر منافع و آزادي هاي فردي حمايت به عمل مي آورند. در اين نظام ها كاركرد نظم عمومي محدود ساختن آزادي قراردادي افراد و جلوگيري از اجراي قانون و احكام خارجي است. جامعه بين‌المللي، اگرچه هنوز كاملا توسعه‌نيافته است و از هويتي مستقل همچون جوامع ملي برخوردار نيست، داراي ارزش ها و مصالح عالي خاص خود مي باشد. نظام حقوق بين‌الملل نيز به‌رغم توافقي بودنش مي تواند به استناد نظم عمومي بين المللي آزادي فردي دولت ها را محدود سازد. هرچند اين نظام به دليل عدم تكامل و ماهيت متفاوت با نظام هاي حقوقي ملي قادر به جذب تمام مفاهيم و اصول نظام هاي حقوقي ملي نيست. پژوهش حاضر ضمن پرداختن به ابعاد و جايگاه مفهوم نظم عمومي در حقوق بين‌الملل خصوصي، با رويكردي كاربردي به تحليل و بررسي اين مفهوم و تفاوت نظم عمومي داخلي با نظم عمومي بين المللي مي پردازد؛ به‌عبارت‌ ديگر هدف تحقيق حاضر، بررسي و تحليل مفهوم نظم عمومي در حقوق بين‌الملل خصوصي با تاكيد بر تفاوت نظم عمومي داخلي با نظم عمومي بين المللي مي باشد. روش اين مقاله با مروري بر تحقيقات گذشته به تحليل و بررسي مفهوم نظم عمومي در حقوق بين‌الملل خصوصي مي‌پردازد. مقاله حاضر از نوع مروري بوده و با رويكرد مرور متون به نگارش درآمده است. اصالت/ارزش اين مقاله حاصل پژوهش نبوده ولي سعي كرده است با نگرش و نگاهي نو، مفهوم نظم عمومي در حقوق بين‌الملل را تشريح داده و به بررسي و تحليل آن بپردازد.