تحليل سير تاريخي ديپلماسي بين‌المللي ورزش ايران در دوره پهلوي دوم

ديپلماسي ورزش با تمركز بر رويدادهاي ورزشي، عرصه منحصربه‌فردي را براي ملت ميزبان فراهم مي‌سازد تا ديپلماسي عمومي‌اش را به كار گيرد و همين امر موجب شده است كه در ديپلماسي كشورها به جايگاه ورزش توجهي ويژه‌ شود. هدف پژوهش حاضر، تبيين تحولات در عرصه ديپلماسي بين‌المللي ورزش ايران در دوره پهلوي دوم است. فرضيه مطرح اين است كه اصلي‌ترين عامل در اين تحولات، عامل سياسي بود. اين پژوهش، ضمن درنظرداشتن جنبه كيفي موضوع با رويكرد كاربردي و روش كتابخانه‌اي همراه با بهره‌مندي از شيوه داده‌محور دريافت كه تحولات سياسي در اين دوره از جمله ورود مدرنيته به ايران كه در گرو بهبود تعاملات اجتماعي طي سفر دولتمردان به اروپا و بهبود روابط ايران با كشورهاي غربي بود، تغييرات اساسي پيدا كرد و روابط اجتماعي سياسي ايران با كشورهاي غربي موجب بهبود و پيشرفت عرصه بين‌المللي ورزش ايران شد؛ زيرا در اين دوره، با قرارگرفتن ورزش در عرصه ديپلماسي، از آن به‌عنوان سرگرمي و ابزاري در دست حكومت، جهت نشان‌دادن قدرت و برتري استفاده مي‌شد.