ارائه مدلي جهت بررسي رابطه مديريت دانش با مديريت بحران و هوشمندسازي شهرها (مورد مطالعه: شهرداري شهر اشتهارد)

زمينه و هدف: در محيط متغير و متحول كنوني، شتاب پيشرفت جوامع؛ منجر به حضور همه جانبه اطلاعات و تعدد منابع اطلاعاتي شده است كه ارزش و اهميت مفاهيمي همچون مديريت دانش، مديريت بحران و هوشمندسازي شهرها را بيش از پيش كرده است. در اين شرايط، سازمان هايي موفق اند كه بتوانند خود را با اين شرايط وفق داده و واكنش ها و تصميم هاي به موقعي را با استفاده از اين مفاهيم اتخاذ نمايند. از همين رو، پژوهش حاضر درصدد است تا مدلي را براي بررسي رابطه مديريت دانش با مديريت بحران و هوشمندسازي شهرها تدوين نمايد. روش: روش تحقيق پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي است كه جامعه آماري آن، مديران و كاركنان شهرداري شهر اشتهارد با سابقه كاري بيش از يك سال هستند كه تعداد آن ها 83 نفر بوده است. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه اي‌ با طيف پنج گزينه‌اي ليكرت استفاده شده است. اين پرسشنامه داراي 27 سوال مي باشد، براي سنجش سه متغير است كه پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ 919/0 بدست آمد كه مقدار مناسبي بود. يافته ها: با استفاده از نرم افزار AMOS جهت تجزيه و تحليل داده هاي جمع آوري شده، از تحليل عاملي تأييدي براي روايي سازه و از مدل ساختاري (كه ساختار علي خاصي را بين متغيرهاي پنهان فرض مي كند) به منظور بررسي فرضيه هاي تحقيق استفاده شده است. يافته ها حاكي از آن است كه مديريت دانش با مديريت بحران و هوشمندسازي شهرها مرتبط بوده و ارتباط معناداري دارد. نتيجه گيري: مطابق با يافته هاي تحقيق، مديريت دانش در پيوند با مديريت بحران، به عنوان عامل مهم و حياتي براي هوشمندسازي شهرها محسوب مي شود كه بمنظور ايجاد ارزش و آمادگي پايدار در محيط پيچيده و متغير امروزي، خود به عنوان پيش زمينه اي اصلي در مواجهه با بحران هاست. با هوشمندسازي شهرها، جوامع قادرند كه عملكرد بهتري را در مقابله و پيشگيري از بحران از خود نشان دهند. از طرفي نيز در مدل طراحي شده مشخص شد هوشمندسازي شهرها در راستاي مديريت بحران تأثيرگذار بوده و مي تواند به عنوان رويكردي نوين در عرصه جهاني مديريت شهري به صورت چشم اندازي متعالي در كشور ما نيز پيگيري مي شود.