راه هاي رسيدن به عزت اجتماعي از ديدگاه قرآن كريم

عزت، در لغت، به معناي شكست ناپذيري است. «عزيز» يكي از صفات خداوند است كه در قرآن، باري تعالي 92 بار با اين صفت ياد شده است؛ عزت، در مورد انسان نيز از همين ريشه سرچشمه مي گيرد و به معناي حفظ آبرو و شخصيت، و عدم كرنش و دريوزگي در برابر صاحبان زر و زور و تزوير است كه يك نوع شكست ناپذيري است. چنين عزتي را قطعا در پرتو ارتباط محكم با صاحب عزت مطلق، خداي عزيز، قدرتي كه با داشتن آن هرگز انسان اسير و ذليل هوا و هوس نمي شود و در برابر طاغوت درون و برون سرخم نمي كند، مي توان به دست آورد. چنانكه در قرآن مجيد سوره فاطرميفرمايد:...عزت تماما در نزد خداوند است. اين آيه و آيات ديگري در قرآن است كه عزتجويان بايد عزت را از خداوند متعال بخواهند; زيرا عزت در ملك خداوند است و انسان در پرتو پرستش خدا و تسليم شدن در برابر او به عزتمندي مي رسد. عزت اجتماعي و سياسي تابع عزت نفس فردي است؛ زيرا اگر يكايك افراد جامعه از عزت نفس فردي برخوردار نباشند، نمي‌توان از اجتماعي سخن گفت كه شهروندان آن عزتمدار و ذلت‌گريز باشند. بنابراين تقويت روحيه عزت نفس به معناي تقويت و افزايش عزت اجتماعي براي آن جامعه است. و عزت اجتماعي با چنگ زدن به ريسمان الهي و با ايجاد رابطه با خداوند حاصل ميشود و در پرتو بهره مندي از تعاليم انبيا و اولياي الهي خود و جامعه را به سرمنزل مقصود برساند. بنابراين نتيجه عزت اجتماعي اين است كه جامعهي الگو و اسوه تشكيل بشود و همه آن جامعه را بزرگ و با عظمت بپندارند و سعي كنند در حركت اجتماعي، خود را با آن الگو تطبيق بدهند.